sztorcem

Jeździec stęknął z bólu i stoczył się wprost na postawiony sztorcem nóż.

źródło: NKJP: Iwona Surmik: Smoczy pakt, 2003

Wyjęte z solanki oscypki ociekają dobę, a jak ociekną, wkłada się je do dymu sztorcem, żeby się trzy, cztery dni wędziły.

źródło: NKJP: Jagienka Wilczak: Oscypek szczypany, Polityka, 2001-10-27

[...] czułem się jak astronauta w komorze próżniowej - jechałem, nie wiedząc, gdzie mam głowę, gdzie nogi, to wóz stawał sztorcem, jakby startując w niebo, to leciał w bezdenną przepaść.

źródło: NKJP: Ryszard Kapuściński: Kołyma, mgła i mgła, Gazeta Wyborcza, 1992-11-21