wyhulać - Wielki słownik języka polskiego PAN

4.

pot. wyjść poza pewne granice

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Działalność intelektualna człowieka

nazwy działań intelektualnych człowieka

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Ocena i wartościowanie

wola, postawy, nastawienie człowieka wobec świata i życia

Beka ogólna z tego, jak takie internetowe sprawy mogą wyhulać poza komputery i znaleźć się w zupełnie niespodziewanym miejscu.

źródło: Internet: wykop.pl

Racja, po prostu technika konstrukcji matryc jakoś nie wyhulała mocno do przodu. ..

źródło: Internet: www.optyczne.pl

Najgorszy był ten kołnierzyk, który wyhulał wyżej brody, uwierał, ale za to dawał swemu właścicielowi piętno niewątpliwej solenności.

źródło: Kultura 1952 (books.google.pl)

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	wyhulałem +(e)m wyhulał	wyhulałam +(e)m wyhulała	wyhulałom +(e)m wyhulało	wyhulaliśmy +(e)śmy wyhulali	wyhulałyśmy +(e)śmy wyhulały
2 os.	wyhulałeś +(e)ś wyhulał	wyhulałaś +(e)ś wyhulała	wyhulałoś +(e)ś wyhulało	wyhulaliście +(e)ście wyhulali	wyhulałyście +(e)ście wyhulały
3 os.	wyhulał	wyhulała	wyhulało	wyhulali	wyhulały

bezosobnik: wyhulano

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		wyhulajmy
2 os.	wyhulaj	wyhulajcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	wyhulałbym bym wyhulał	wyhulałabym bym wyhulała	wyhulałobym bym wyhulało	wyhulalibyśmy byśmy wyhulali	wyhulałybyśmy byśmy wyhulały
2 os.	wyhulałbyś byś wyhulał	wyhulałabyś byś wyhulała	wyhulałobyś byś wyhulało	wyhulalibyście byście wyhulali	wyhulałybyście byście wyhulały
3 os.	wyhulałby by wyhulał	wyhulałaby by wyhulała	wyhulałoby by wyhulało	wyhulaliby by wyhulali	wyhulałyby by wyhulały

bezosobnik: wyhulano by

bezokolicznik: wyhulać

imiesłów przysłówkowy uprzedni: wyhulawszy

gerundium: wyhulanie

+

wyhulać

+

DOKĄD