wyskoczyć - Wielki słownik języka polskiego PAN

1.

wydostać się skądś, wykonując skok lub nagły energiczny ruch

KATEGORIE FIZYCZNE

Cechy i właściwości materii

ruch i spoczynek

wyskoczyć balkonem, oknem; susem
wyskoczyć na brzeg, na peron; na spadochronie
wyskoczyć przez balkon, przez okno
wyskoczyć spod kołdry, spod pierzyny
wyskoczyć z balkonu, z budynku, z łóżka, z pojazdu, z samochodu, z samolotu, z okna, z któregoś piętra, z tramwaju, z wieżowca, z wozu
wyskoczyć za burtę
nagle, natychmiast, znienacka wyskoczyć
wyskoczyć jak z procy, jak oparzony
próbować, usiłować, zdążyć, zdołać wyskoczyć
wyskoczyć i krzyknąć

	Tajemniczy pasażer równie niespodziewanie zniknął, jak się pojawił [...]. Zastanawiali się, czy nie tracą zmysłów. Ten dziwny człowiek nie wyskoczył oknem i nie otworzył drzwi przedziału. źródło: KWSJP: Miraże, fantomy czy rzeczywistość?, Detektyw, 1999, nr 1
	Skomplikowany wyrzucany fotel pilota [...] będzie w stanie pomieścić i dźwignąć bombę [...]. Potem pilot, jeśli uda mu się uciec przed skutkami wybuchu, wyskoczy na spadochronie i na piechotę pomaszeruje na brzeg. źródło: NKJP: Mirosław M. Bujko: Wyspy szerszenia, 2008
	W asyście całej ekipy słowackiej i uradowanych dodatkową atrakcją widzów, wskoczył do lodowatej wody. Wyskoczył z jeziora równie szybko. źródło: NKJP: KAW: Nie krył rozczarowania, Dziennik Polski, 1999-01-25
	Młody mężczyzna wyskoczył z pierwszego piętra świdnickiego sądu tuż po tym, gdy sędzia wydał nakaz jego aresztowania. źródło: NKJP: Kraj, Dziennik Polski, 2001-08-07
	Niebo było czarne, walił śnieg z deszczem. Następnego dnia jednak obudziło ich natrętne słońce i gorąco. Wyskoczył spod kołdry, podbiegł do okna. Uchylił firankę, jaskrawe promienie zatańczyły na szafie. źródło: NKJP: Włodzimierz Kowalewski: Bóg zapłacz!, 2000

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	wyskoczyłem +(e)m wyskoczył	wyskoczyłam +(e)m wyskoczyła	wyskoczyłom +(e)m wyskoczyło	wyskoczyliśmy +(e)śmy wyskoczyli	wyskoczyłyśmy +(e)śmy wyskoczyły
2 os.	wyskoczyłeś +(e)ś wyskoczył	wyskoczyłaś +(e)ś wyskoczyła	wyskoczyłoś +(e)ś wyskoczyło	wyskoczyliście +(e)ście wyskoczyli	wyskoczyłyście +(e)ście wyskoczyły
3 os.	wyskoczył	wyskoczyła	wyskoczyło	wyskoczyli	wyskoczyły

bezosobnik: wyskoczono

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		wyskoczmy
2 os.	wyskocz	wyskoczcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	wyskoczyłbym bym wyskoczył	wyskoczyłabym bym wyskoczyła	wyskoczyłobym bym wyskoczyło	wyskoczylibyśmy byśmy wyskoczyli	wyskoczyłybyśmy byśmy wyskoczyły
2 os.	wyskoczyłbyś byś wyskoczył	wyskoczyłabyś byś wyskoczyła	wyskoczyłobyś byś wyskoczyło	wyskoczylibyście byście wyskoczyli	wyskoczyłybyście byście wyskoczyły
3 os.	wyskoczyłby by wyskoczył	wyskoczyłaby by wyskoczyła	wyskoczyłoby by wyskoczyło	wyskoczyliby by wyskoczyli	wyskoczyłyby by wyskoczyły

bezosobnik: wyskoczono by

bezokolicznik: wyskoczyć

imiesłów przysłówkowy uprzedni: wyskoczywszy

gerundium: wyskoczenie

odpowiednik aspektowy: wyskakiwać

Rz_żywotny

+

wyskoczyć

+

SKĄD + GDZIE

Zob. skoczyć