-
4.
coś (nazywanego rzeczownikiem rodzaju żeńskiego), co jest nierozerwalnie związane z czymś innym -
ATEMATYCZNY
-
Oczywiście, bieda była wierną towarzyszką życia wielu wybitnych holenderskich malarzy.
źródło: NKJP: Piotr Sarzyński: Bokser przed sztalugami, Polityka, 2005-12-24
Milena wyraża się o akordeonie z najwyższym szacunkiem. Podkreśla jego niezwykłe możliwości. W potocznej opinii mylony jest z harmoszką, wierną towarzyszką ludowych zabaw.
źródło: NKJP: W.Hagedorny: Działdowo: Milena Szymańska u progu wielkiej kariery, Tygodnik Ciechanowski, 2004-03-10
Zamożność była zresztą nieodłączną towarzyszką przywództwa, zwłaszcza że wodzowie otrzymywali przy podziale łupów wojennych lwią część zdobycznego bydła i brańców.
źródło: NKJP: Karol Modzelewski: Barbarzyńska Europa, 2004
[...] większości ludzi nie przychodzi nawet do głowy, że mogliby stracić telewizję jako towarzyszkę codzienności lub zamienić na coś innego.
źródło: NKJP: Krystyna Lubelska: Czarna wizja, Polityka, 2008-10-11
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: ż
liczba pojedyncza liczba mnoga M. towarzyszka
towarzyszki
D. towarzyszki
towarzyszek
C. towarzyszce
towarzyszkom
B. towarzyszkę
towarzyszki
N. towarzyszką
towarzyszkami
Ms. towarzyszce
towarzyszkach
W. towarzyszko
towarzyszki
-
+ towarzyszka + CZEGO -
Zob. towarzysz