wszystek - Wielki słownik języka polskiego PAN

1.

używane dla zaznaczenia, że wśród obiektów nazwanych następującym rzeczownikiem nie istnieje taki, którego nie dotyczy to, co zostaje powiedziane

Wyraz używany często w liczbie mnogiej w znaczeniu rzeczownikowym 'wszyscy ludzie'.

KATEGORIE FIZYCZNE

Ilość, liczby i liczenie

ogólne określenia ilości

	synonimy:	co do jednego każdy wszelaki wszelki
	antonimy:	żaden I

wszyscy członkowie, ludzie, mieszkańcy, miłośnicy czegoś, radni, uczestnicy, uczniowie, zawodnicy; wszyscy chętni, inni, zainteresowani; wszystkie dzieci, kobiety; domki, graty, lata, miejsca, pytania, rzeczy, stoliki, strony, szczegóły
wszyscy bawili się, chcą czegoś, czekają, mówią, pamiętają coś | o czymś

	Na drugiej koi, prawej, przeznaczonej do siedzenia, kołysze się jęcząc gitara z podwiązanymi strunami. Tak jak wszystek ruchomy inwentarz przywiązana linką do oparcia. źródło: NKJP: Andrzej Urbańczyk: Dziękuję ci, Pacyfiku, 1985
	Na terenie skażonym wszyscy byli w maskach i kombinezonach, a w tym stroju z bronią niełatwo się czołgać, czy też wspinać. źródło: NKJP: Patrycja Strąk: Tylko dla orłów, Dziennik Zachodni, 2003-05-05
	Dziękuję wszystkim czytelnikom bloga „Nowojorskie Gadanie” [...], których entuzjazm dla mojego wirtualnego nowojorskiego notatnika skłonił mnie do złożenia luźnych fragmentów w całość, którą dzisiaj oddaję do rąk czytelników. źródło: NKJP: Kamila Sławińska: Nowy Jork. Przewodnik niepraktyczny, 2008
	Ze wszystkich sprzętów został tylko zegar. źródło: NKJP: Andrzej Stasiuk: Taksim, 2009
	Znał osobiście wszystkich swoich sąsiadów, a przynajmniej tych, którzy mieszkali tutaj już jakiś czas. źródło: NKJP: Adam Barczyński: Ślepy los, 1999

część mowy: przymiotnik

Stopień równy

	+	wszystek	+
szyk: tylko prepozycja

Od: niezachowanego pol. wesz < zach.sł. *vьšь < wcz.psł. *vĭx-) 'wszystek, cały', z pol. przyrostkiem -ytek / -ystek (< *-i(s)tъkъ)