wyautować - Wielki słownik języka polskiego PAN

3.

pot. spowodować, że ktoś traci wpływy w określonym środowisku lub w ogóle możliwości działania w nim

[wyau-tować]

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Ocena i wartościowanie

wola, postawy, nastawienie człowieka wobec świata i życia

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Relacje międzyludzkie

określenia relacji międzyludzkich

hiperonimy:

wykluczyć

	Chcą mnie wyautować na samym wstępie. I nie tylko mnie – tak lubliniecki poseł [...] komentuje najnowszy projekt ordynacji wyborczej do samorządu [...]. źródło: NKJP: Marek Świercz: Tylko miejscowi?, Dziennik Zachodni, 2006-07-31
	Był u Schmausów pomocnikiem handlowym, ale go wyrzucili z powodu kradzieży, za którą zresztą był sądownie ukarany. Horowitz i Schmaus postanowili zatem tego smarkacza wyautować z gry. źródło: NKJP: Jan Rogóż: Axentowicz i marszandzi, Dziennik Polski, 2008-11-29
	Nie ma jednak żalu, że nowy układ sił wyautował go ze stanowisk. - Trzeba dać szansę innym. źródło: NKJP: Marta Paluch, Marcin Płaszczyca: Gdzie są kadry z tamtych lat..., Gazeta Krakowska, 2008-07-26
	Według policjantów Ali miał szczęście w nieszczęściu. Koledzy nie pozbawili go życia, a jedynie odsunęli na boczny tor. - Został wyautowany - twierdzi funkcjonariusz rozpracowujący gang pruszkowski na początku lat 90. źródło: NKJP: Piotr Pytlakowski: Gangrena, Polityka, 2000-09-23
	Odsunięto od władzy praktycznie tylko wierchuszkę NSDAP, nad szeregowymi członkami nikt się specjalnie nie pastwił w przeciwnym razie musiano by wyoutować zbyt duży odsetek społeczeństwa. źródło: NKJP: Internet

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	wyautowałem +(e)m wyautował	wyautowałam +(e)m wyautowała	wyautowałom +(e)m wyautowało	wyautowaliśmy +(e)śmy wyautowali	wyautowałyśmy +(e)śmy wyautowały
2 os.	wyautowałeś +(e)ś wyautował	wyautowałaś +(e)ś wyautowała	wyautowałoś +(e)ś wyautowało	wyautowaliście +(e)ście wyautowali	wyautowałyście +(e)ście wyautowały
3 os.	wyautował	wyautowała	wyautowało	wyautowali	wyautowały

bezosobnik: wyautowano

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		wyautujmy
2 os.	wyautuj	wyautujcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	wyautowałbym bym wyautował	wyautowałabym bym wyautowała	wyautowałobym bym wyautowało	wyautowalibyśmy byśmy wyautowali	wyautowałybyśmy byśmy wyautowały
2 os.	wyautowałbyś byś wyautował	wyautowałabyś byś wyautowała	wyautowałobyś byś wyautowało	wyautowalibyście byście wyautowali	wyautowałybyście byście wyautowały
3 os.	wyautowałby by wyautował	wyautowałaby by wyautowała	wyautowałoby by wyautowało	wyautowaliby by wyautowali	wyautowałyby by wyautowały

bezosobnik: wyautowano by

bezokolicznik: wyautować

imiesłów przysłówkowy uprzedni: wyautowawszy

gerundium: wyautowanie

imiesłów przymiotnikowy bierny: wyautowany

odpowiednik aspektowy: autować

+

wyautować

+

KOGO + (SKĄD)

Od: aut