wyjarać - Wielki słownik języka polskiego PAN

2.

pot. wypalić - papierosa

CODZIENNE ŻYCIE CZŁOWIEKA

Jedzenie i jego przygotowanie

używki

	synonimy:	wykopcić wykurzyć
	hiperonimy:	wypalić

[...] kilka razy taktycznie przyznawałem się do wyjarania skręta [...].

źródło: NKJP: Mirosław Tomaszewski: UGI, 2006

Kiedyś kupił sobie paczkę najmocniejszych fajek, jakie były w kiosku i wyjarał pół paczki.

źródło: Internet: lourockedboys.pl

Ostatniego szluga wyjarałem przed chwilą, a płuco wciąż suszy. Niby ludzie chodzą wokół nas i palą, ale wstyd się zapytać kogoś o fajkę [...].

źródło: Internet: Maciej Sojka: Bogowie Osiedla (books.google.pl)

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	wyjarałem +(e)m wyjarał	wyjarałam +(e)m wyjarała	wyjarałom +(e)m wyjarało	wyjaraliśmy +(e)śmy wyjarali	wyjarałyśmy +(e)śmy wyjarały
2 os.	wyjarałeś +(e)ś wyjarał	wyjarałaś +(e)ś wyjarała	wyjarałoś +(e)ś wyjarało	wyjaraliście +(e)ście wyjarali	wyjarałyście +(e)ście wyjarały
3 os.	wyjarał	wyjarała	wyjarało	wyjarali	wyjarały

bezosobnik: wyjarano

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		wyjarajmy
2 os.	wyjaraj	wyjarajcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	wyjarałbym bym wyjarał	wyjarałabym bym wyjarała	wyjarałobym bym wyjarało	wyjaralibyśmy byśmy wyjarali	wyjarałybyśmy byśmy wyjarały
2 os.	wyjarałbyś byś wyjarał	wyjarałabyś byś wyjarała	wyjarałobyś byś wyjarało	wyjaralibyście byście wyjarali	wyjarałybyście byście wyjarały
3 os.	wyjarałby by wyjarał	wyjarałaby by wyjarała	wyjarałoby by wyjarało	wyjaraliby by wyjarali	wyjarałyby by wyjarały

bezosobnik: wyjarano by

bezokolicznik: wyjarać

imiesłów przysłówkowy uprzedni: wyjarawszy

gerundium: wyjaranie

imiesłów przymiotnikowy bierny: wyjarany

+

wyjarać

+

CO

Od: jarać