wstukać

Hasło ma wiele znaczeń,
wybierz to, które Cię interesuje

1. tekst

  • Definicja

    1.

    pot.  pisząc na klawiaturze, wprowadzić tekst do komputera lub na jakiś nośnik danych
  • Kwalifikacja tematyczna

    CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE

    Język

    pisanie


    CZŁOWIEK I TECHNIKA

    Urządzenia i maszyny

    komputery/informatyka

  • Relacje znaczeniowe
    synonimy:  wklepać
    wpukać
    wtłuc
    hiperonimy:  wpisać
  • Połączenia
    • wstukać kod, PIN
    • wstukać w google, w klawiaturę, w komputer, w wyszukiwarce/w wyszukiwarkę
    • wstukać pracowicie
    • należy, trzeba, wystarczy wstukać
    • Ktoś był łaskaw wstukać
  • Cytaty

    [...] ja to nawet przy maksimum dobrej woli nie jestem w stanie wstukać w komputer kilkuset stron publikacji naukowych, o tabelkach i wykresach nie wspominając.

    źródło: NKJP: Internet

    Samo pisanie jest dosyć czasochłonne – przy przeciętniej umiejętności obsługi klawiatury, przez godzinę można wstukać jedną, dwie strony.

    źródło: NKJP: X: Żmudne poprawki; Będą wydatki, Polska Głos Wielkopolski, 2004-10-19

    Dzięki aktywności użytkowników Wikipedia „dorobiła się” ponad pięciu milionów haseł w 200 językach i dialektach świata (polscy internauci wstukali blisko 365 tys. z nich).

    źródło: NKJP: Arkadiusz Gancarz: Młodsza siostra Wikipedii, Gazeta Krakowska, 2007-04-05

    PIN - kod znany wyłącznie abonentowi, który należy wstukać, aby uruchomić aparat, np. jeśli go wyłączyliśmy przez pomyłkę lub chcąc naładować baterię [...].

    źródło: NKJP: Paweł Rożyński: Co robić, kiedy skradziono ci aparat albo go zgubiłeś?, Gazeta Wyborcza, 1997-10-08

    Word oczywiście nie zawsze zmienia dywiz na myślnik wtedy, kiedy jest to pożądane, ale zawsze można go skopiować z tablicy znaków lub innego miejsca w tekście, albo wstukać z klawiatury [...].

    źródło: Internet: piorem-feniksa.blog.onet.pl/2010/11/14
  • Odmiana

    część mowy: czasownik

    aspekt: dokonany

    Tryb oznajmujący

    Czas przyszły

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    1 os. wstukam
    		 wstukamy
    2 os. wstukasz
    		 wstukacie
    3 os. wstuka
    		 wstukają

    Czas przeszły

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    m ż n mo -mo
    1 os. wstukałem
    +(e)m wstukał
    		 wstukałam
    +(e)m wstukała
    		 wstukałom
    +(e)m wstukało
    		 wstukaliśmy
    +(e)śmy wstukali
    		 wstukałyśmy
    +(e)śmy wstukały
    2 os. wstukałeś
    +(e)ś wstukał
    		 wstukałaś
    +(e)ś wstukała
    		 wstukałoś
    +(e)ś wstukało
    		 wstukaliście
    +(e)ście wstukali
    		 wstukałyście
    +(e)ście wstukały
    3 os. wstukał
    		 wstukała
    		 wstukało
    		 wstukali
    		 wstukały

    bezosobnik: wstukano

    Tryb rozkazujący

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    1 os. wstukajmy
    2 os. wstukaj
    		 wstukajcie

    Tryb warunkowy

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    m ż n mo -mo
    1 os. wstukałbym
    bym wstukał
    		 wstukałabym
    bym wstukała
    		 wstukałobym
    bym wstukało
    		 wstukalibyśmy
    byśmy wstukali
    		 wstukałybyśmy
    byśmy wstukały
    2 os. wstukałbyś
    byś wstukał
    		 wstukałabyś
    byś wstukała
    		 wstukałobyś
    byś wstukało
    		 wstukalibyście
    byście wstukali
    		 wstukałybyście
    byście wstukały
    3 os. wstukałby
    by wstukał
    		 wstukałaby
    by wstukała
    		 wstukałoby
    by wstukało
    		 wstukaliby
    by wstukali
    		 wstukałyby
    by wstukały

    bezosobnik: wstukano by

    bezokolicznik: wstukać

    imiesłów przysłówkowy uprzedni: wstukawszy

    gerundium: wstukanie

    imiesłów przymiotnikowy bierny: wstukany

    odpowiednik aspektowy: wstukiwać

  • Składnia
    bez ograniczeń + wstukać +
    CO + (DOKĄD | GDZIE) + (z CZEGO)
  • Pochodzenie

    Zob. stukać