załatwić się - Wielki słownik języka polskiego PAN

2.

pot. wykonać coś sprawnie i szybko

CODZIENNE ŻYCIE CZŁOWIEKA

Praca

Żeby skrócić czas oczekiwania, zagotował wodę i wrzucił do niej amarantowy proszek. Tym sposobem w parę minut załatwił się z barszczem.

źródło: NKJP: Krystyna Kofta: Wielką miłość tanio sprzedam, 2003

Załatwiwszy się ze sprawami spadkowymi, zwraca się do żony.

źródło: NKJP: Józef Hen: Ja, Michał z Montaigne?, 2009

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	załatwiłem się +(e)m się załatwił	załatwiłam się +(e)m się załatwiła	załatwiłom się +(e)m się załatwiło	załatwiliśmy się +(e)śmy się załatwili	załatwiłyśmy się +(e)śmy się załatwiły
2 os.	załatwiłeś się +(e)ś się załatwił	załatwiłaś się +(e)ś się załatwiła	załatwiłoś się +(e)ś się załatwiło	załatwiliście się +(e)ście się załatwili	załatwiłyście się +(e)ście się załatwiły
3 os.	załatwił się	załatwiła się	załatwiło się	załatwili się	załatwiły się

bezosobnik: załatwiono się

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		załatwmy się
2 os.	załatw się	załatwcie się

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	załatwiłbym się bym się załatwił	załatwiłabym się bym się załatwiła	załatwiłobym się bym się załatwiło	załatwilibyśmy się byśmy się załatwili	załatwiłybyśmy się byśmy się załatwiły
2 os.	załatwiłbyś się byś się załatwił	załatwiłabyś się byś się załatwiła	załatwiłobyś się byś się załatwiło	załatwilibyście się byście się załatwili	załatwiłybyście się byście się załatwiły
3 os.	załatwiłby się by się załatwił	załatwiłaby się by się załatwiła	załatwiłoby się by się załatwiło	załatwiliby się by się załatwili	załatwiłyby się by się załatwiły

bezosobnik: załatwiono by się

bezokolicznik: załatwić się

imiesłów przysłówkowy uprzedni: załatwiwszy się

gerundium: załatwienie się

odpowiednik aspektowy: załatwiać się

+

załatwić się

+

z CZYM

Zob. łatwy