dumnie

Hasło ma wiele znaczeń,
wybierz to, które Cię interesuje

2. wyniośle

  • 2.

    w sposób charakterystyczny dla kogoś, kto ocenia siebie zbyt wysoko
  • CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

    Ocena i wartościowanie

    wola, postawy, nastawienie człowieka wobec świata i życia

    • dumnie unosić głowę; patrzeć, spoglądać dumnie
  • Dziewczyna dumnie odpłynęła w stronę rynku, a jej pośladki poruszały się pod szortami, wzbudzając u Patera bardzo określony niepokój.

    źródło: NKJP: Marek Krajewski, Mariusz Czubaj: Róże cmentarne, 2009

    Ze ścian w saloniku spogląda na nas, w różnych ujęciach, pułkownik Kadafi: w okularach, mundurze, z dumnie uniesioną głową.

    źródło: NKJP: Bogusław Sonik: Trypolis „po zachodniemu”, Dziennik Polski, 2005-06-28

    Poeta kroczył dumnie i z wielkopańską miną, mało pasującą do wystrzępionego i utytłanego w mące kabata.

    źródło: NKJP: Andrzej Sapkowski: Chrzest ognia, 2001

    Chodziła z dumnie podniesioną głową, lecz w duchu aż się kuliła w oczekiwaniu na szyderstwa, komentarze i wytykanie palcami.

    źródło: NKJP: Iwona Surmik: Ostatni smok, 2005

  • część mowy: przysłówek

    stopień równy dumnie
    stopień wyższy dumniej
  • Zob. duma