nawalić - Wielki słownik języka polskiego PAN

6.

pot. intensywnie napadać

CZŁOWIEK I PRZYRODA

Pogoda

zjawiska atmosferyczne

hiperonimy:

napadać

Nie takie zimy pamiętali Kargul i Pawlak: jak w Krużewnikach nawaliło śniegu, to po same okna.

źródło: NKJP: Andrzej Mularczyk: Sami swoi, 1967

Nawaliło w nocy - Wyszłam rano z domu, a śniegu w nocy nawaliło do połowy drzwi - opowiadała nam wczoraj mieszkanka Łodzi.

źródło: NKJP: Trochę zimy, trochę lata, Gazeta Wyborcza, 1993-11-13

Korzystając z obficie nawalonego śniegu, postanowiliśmy z dziewczyną postawić bałwana przed klatką naszego bloku.

źródło: Internet: grupy.senior.pl

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	nawaliłem +(e)m nawalił	nawaliłam +(e)m nawaliła	nawaliłom +(e)m nawaliło	nawaliliśmy +(e)śmy nawalili	nawaliłyśmy +(e)śmy nawaliły
2 os.	nawaliłeś +(e)ś nawalił	nawaliłaś +(e)ś nawaliła	nawaliłoś +(e)ś nawaliło	nawaliliście +(e)ście nawalili	nawaliłyście +(e)ście nawaliły
3 os.	nawalił	nawaliła	nawaliło	nawalili	nawaliły

bezosobnik: nawalono

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		nawalmy
2 os.	nawal	nawalcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	nawaliłbym bym nawalił	nawaliłabym bym nawaliła	nawaliłobym bym nawaliło	nawalilibyśmy byśmy nawalili	nawaliłybyśmy byśmy nawaliły
2 os.	nawaliłbyś byś nawalił	nawaliłabyś byś nawaliła	nawaliłobyś byś nawaliło	nawalilibyście byście nawalili	nawaliłybyście byście nawaliły
3 os.	nawaliłby by nawalił	nawaliłaby by nawaliła	nawaliłoby by nawaliło	nawaliliby by nawalili	nawaliłyby by nawaliły

bezosobnik: nawalono by

bezokolicznik: nawalić

imiesłów przysłówkowy uprzedni: nawaliwszy

gerundium: nawalenie

imiesłów przymiotnikowy bierny: nawalony

+

nawalić

+

CZEGO

psł. *navaliti 'natoczyć, napędzić, nagnać, narzucać, nawalić, natrzeć, uderzyć'

Forma prasłowiańska od *valiti 'toczyć, pędzić, obalać, zwalać, uderzać' z przedrostkiem *na-; zob. walić