ogon

Hasło ma wiele znaczeń,
wybierz to, które Cię interesuje

3. sukni

  • 3.

    końcowa, wydłużona część przedmiotu, zajmująca dużą powierzchnię
  • KATEGORIE FIZYCZNE

    Cechy i właściwości materii

    kształty i figury

    • ogon komety; sukni
  • Pył z ogona komety rozproszył się w atmosferze, wywołując m.in. w Europie iluminacje świetlne na nocnym niebie.

    źródło: NKJP: Andrzej Hołdys: Syberiada kosmiczna 1908, Polityka, nr 2660, 2008-06-28

    Wybierz dla siebie ekstrawagancką suknię z ogonem, w której pojawisz się na ważnym balu.

    źródło: Internet

    Celownik w każdym razie ocalał. Pierwszą rzeczą, jaką mi ukazał, był płomienny ogon pocisku kalibru 73.

    źródło: NKJP: Artur Baniewicz: Dobry powód, by zabijać, 2005

    Czasem napatoczył się jakiś obcy albo odważny i ją prosił, ale wystarczały dwa, trzy kółka i już miał dosyć. Zostawał poczerwieniały na gębie, zgrzany, ogłupiały, w przydeptanych portkach, z ogonem wywleczonej koszuli.

    źródło: NKJP: Andrzej Stasiuk: Opowieści galicyjskie, 1995

    Na większości starych rycin, nad stajenką, będącą miejscem narodzin Jezusa, widnieje gwiazda z długim ogonem.

    źródło: NKJP: Adam Synowiec: Tropem gwiazdy wigilijnej, Trybuna Śląska, 2000-12-23

  • część mowy: rzeczownik

    rodzaj gramatyczny: m3

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    M. ogon
    ogony
    D. ogona
    ogonów
    C. ogonowi
    ogonom
    B. ogon
    ogony
    N. ogonem
    ogonami
    Ms. ogonie
    ogonach
    W. ogonie
    ogony
  • bez ograniczeń + ogon +
    CZEGO
  • zach. psł. *ogonъ

    Forma prasłowiańska jest rzeczownikiem odczasownikowym od przedrostkowego *o(b)goniti sę 'opędzić się (np. od owadów)', pochodnego od psł. *goniti 'poganiać, popędzać zwierzę lub stado, pędzić przed sobą; biec za kimś, za czymś, by go złapać; ścigać'; pierwotne znaczenie formy to zapewne 'oganianie się, opędzanie się (od much, gzów)', stąd 'to, czym się zwierzę ogania, opędza' (Bor); zob. gonić