ogon

Hasło ma wiele znaczeń,
wybierz to, które Cię interesuje

1. psa

  • 1.

    wydłużona część ciała wyrastająca z dolnego odcinka kręgosłupa niektórych zwierząt
  • CZŁOWIEK I PRZYRODA

    Świat zwierząt

    budowa i funkcjonowanie organizmów zwierzęcych

  • synonimy:  chwost
    • biały, czarny; cętkowany; długi, gruby, krótki, wielki; puszysty; podwinięty, sterczący, zadarty; obcięty; koci, lisi, psi, rybi ogon
    • ogon zwierzęcia; jaszczurki, konia, kota, krowy, lisa, myszy, psa, szczura, węża, wiewiórki
    • ogon i boki, ogon i głowa, ogon i grzbiet, ogon i grzywa, ogon i łapy, ogon i łeb, ogon i nogi, ogon i pysk, ogon i sierść, ogon i szyja, ogon i uszy, ogon i włosy, ogon i zęby
    • koniec, koniuszek, nasada; długość ogona
    • ogon unosi się, wystaje
    • podnieść/podnosić; podkulić/podkulać ogon
    • machać, machnąć, merdać, zamerdać; wymachiwać; kręcić; bić, uderzyć/uderzać, walić; poruszać ogonem
    • złapać za ogon
  • Teraz trzeba sprawdzić CPN. Tam mały czarny kundelek merda ogonem. Zna policjantów.

    źródło: NKJP: Anna Skibniewska: Szukać zadymiarza, Wieści Podwarszawskie, nr 31, 2002-08-04

    Ojczyzną tych zwierząt są Szetlandy - skaliste wyspy położone na zachód od Norwegii. Koniki mają zwykle bujne grzywy, ogony i szczotki pęcinowe.

    źródło: NKJP: (PS): Szetlandy: sympatyczne i przyjazne, Dziennik Polski, 2005-07-16

    W dawnej Polsce z pełną powagą twierdzono, że ogon bobra, zwierzęcia na poły wodnego, płaski, łopatowaty i pozbawiony sierści, śmiało można zaliczyć do ryb, nie do mięs.

    źródło: NKJP: Gdy nadchodził post, Dziennik Polski, 2003-02-28

    Najbardziej kolorowy jest sam ogon węża, na którym występują wyraźne, duże plamy pomarańczowoczerwone. Poszczególne boa dusiciele różnią się natężeniem kolorów, ale i kompozycją barw.

    źródło: NKJP: Hanna Jurczak-Gucwińska: Zwierzęta w moim domu, 1997

    Suche jaszczurki zadarłszy ogony przebiegały szarozieloną smugą po kamieniach.

    źródło: NKJP: Wojciech Żukrowski: Kamienne tablice, 1994

  • część mowy: rzeczownik

    rodzaj gramatyczny: m3

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    M. ogon
    ogony
    D. ogona
    ogonów
    C. ogonowi
    ogonom
    B. ogon
    ogony
    N. ogonem
    ogonami
    Ms. ogonie
    ogonach
    W. ogonie
    ogony
  • bez ograniczeń + ogon +
    CZEGO
  • zach. psł. *ogonъ

    Forma prasłowiańska jest rzeczownikiem odczasownikowym od przedrostkowego *o(b)goniti sę 'opędzić się (np. od owadów)', pochodnego od psł. *goniti 'poganiać, popędzać zwierzę lub stado, pędzić przed sobą; biec za kimś, za czymś, by go złapać; ścigać'; pierwotne znaczenie formy to zapewne 'oganianie się, opędzanie się (od much, gzów)', stąd 'to, czym się zwierzę ogania, opędza' (Bor); zob. gonić