koleżka

Marian Zieniuk, powszechnie zwany Mańkiem, był moim koleżką jeszcze z dzieciństwa. Łaziliśmy razem na ryby, podglądaliśmy dziewczyny.

źródło: NKJP: Mariusz Ziomecki: Lato nieśmiertelnych, 2002

Zaraz po tradycyjnym przywitaniu: „O, Zbychu, kopę lat!” pada propozycja: „No, musimy to koniecznie uczcić” - i już za chwilę lądujemy w knajpie. Później idziemy z koleżką do domu, rano po setuchnie na kaca, a potem znów za stare, dobre czasy

źródło: NKJP: Anna Dodziuk, Włodzimierz Kamecki: Wyjść z matni: proste rozmowy o zgubnym nałogu, 1994

Wczoraj wyznałaś, że w ten sposób próbowałaś, biedactwo, zaimponować swoim koleżkom i koleżankom - że niby taka sama z ciebie świnia, jak oni wszyscy.

źródło: NKJP: Anna Bojarska, Maria Bojarska: Siostry B., 1996

Chodziliśmy na wagary do koleżki, który miał rodzinę w Anglii i stamtąd dostawał nowe płyty - Beatlesi, Stonesi, Doorsi.

źródło: NKJP: Wojciech Staszewski: Róbta coś, nie ćpajta, Gazeta Wyborcza, 1994-05-04

Pół biedy, gdy ofiarami bójek są koleżkowie napastników, którzy za kilka dni sami staną się oprawcami. Gorzej, gdy w potyczkach cierpią zwykli przechodnie, ludzie niewinni albo dzieci.

źródło: NKJP: Listy, opinie, Gazeta Poznańska, 2001-11-08