rozegnać - Wielki słownik języka polskiego PAN

2.

pot. sprawić, że jakaś instytucja przestała istnieć w danym składzie osobowym lub w ogóle

CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE

Zasady współżycia społecznego

stosunki, grupy i organizacje społeczne

synonimy:

rozpędzić

[...] zdecydowany zwolennik rozegnania parlamentu, napisał ostro, że władza powinna pozwolić się popierać i szanować, nie tłamsząc wolności prasy.

źródło: NKJP: Ernest Skalski: Moskwa w październiku, Gazeta Wyborcza, 1993-10-16

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	rozegnałem +(e)m rozegnał	rozegnałam +(e)m rozegnała	rozegnałom +(e)m rozegnało	rozegnaliśmy +(e)śmy rozegnali	rozegnałyśmy +(e)śmy rozegnały
2 os.	rozegnałeś +(e)ś rozegnał	rozegnałaś +(e)ś rozegnała	rozegnałoś +(e)ś rozegnało	rozegnaliście +(e)ście rozegnali	rozegnałyście +(e)ście rozegnały
3 os.	rozegnał	rozegnała	rozegnało	rozegnali	rozegnały

bezosobnik: rozegnano

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		rozegnajmy
2 os.	rozegnaj	rozegnajcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	rozegnałbym bym rozegnał	rozegnałabym bym rozegnała	rozegnałobym bym rozegnało	rozegnalibyśmy byśmy rozegnali	rozegnałybyśmy byśmy rozegnały
2 os.	rozegnałbyś byś rozegnał	rozegnałabyś byś rozegnała	rozegnałobyś byś rozegnało	rozegnalibyście byście rozegnali	rozegnałybyście byście rozegnały
3 os.	rozegnałby by rozegnał	rozegnałaby by rozegnała	rozegnałoby by rozegnało	rozegnaliby by rozegnali	rozegnałyby by rozegnały

bezosobnik: rozegnano by

bezokolicznik: rozegnać

imiesłów przysłówkowy uprzedni: rozegnawszy

gerundium: rozegnanie

imiesłów przymiotnikowy bierny: rozegnany

odpowiednik aspektowy: rozganiać

+

rozegnać

+

KOGO

Zob. gnać