bryja

W wielu regionach gotowano bryję; na wrzącą wodę sypano grubo zmieloną mąkę (owsianą, żytnią, jęczmienną). Gdy straciła posmak surowizny i osiągnęła odpowiednią gęstość, wylewano na misę, polewano mlekiem słodkim lub kwaśnym, albo kraszono skwarkami i zjadano z apetytem.

źródło: NKJP: Jolanta Antecka: W wiejskiej kuchni, Dziennik Polski, 2006-01-07

- Najszybciej robi się bryję z ciemnej mąki - mówi Julia Wojtaszek. - Na gorącą wodę daje się mąkę, tylko mąka musi być ciemna i grubo zmielona, a woda posolona.

źródło: NKJP: (TEZ): To, co niegdyś warzono..., Dziennik Polski, 2005-02-04

Wśród wigilijnych potraw są: bryja – zupa ze świeżych owoców, grzybula – zupa grzybowa, słodka kapusta, groch z kapustą i gotowany grysik.

źródło: NKJP: Agata Wolna: Jezus w Beskidach się rodzi, Trybuna Śląska, 2001-12-24

W Istebnej, Koniakowie czy Jaworzynce na wigilijnych stołach króluje bryja . To nic innego jak zupa z suszonych owoców – śliwek, gruszek i jabłek. Wszystkie muszą być dokładnie przetarte. W Wiśle niekiedy dodaje się jeszcze świeże owoce, a niektóre gospodynie wszystko jeszcze solą. Bryję jada się z całymi ziemniakami.

źródło: NKJP: mokr: Magiczna Wigilia, Trybuna Śląska, 2003-12-23