ukrócić - Wielki słownik języka polskiego PAN

2.

zmusić do zaprzestania działania przekraczającego jakieś normy

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Ocena i wartościowanie

wola, postawy, nastawienie człowieka wobec świata i życia

synonimy:

przykrócić

Biedna ciotka cały dzień odbierała skargi, naprawiała i opłacała szkody, ale nie mogła znaleźć sposobu na ukrócenie bratanków.

źródło: NKJP: Stanisław Dygat: Jezioro Bodeńskie, 1946

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	ukróciłem +(e)m ukrócił	ukróciłam +(e)m ukróciła	ukróciłom +(e)m ukróciło	ukróciliśmy +(e)śmy ukrócili	ukróciłyśmy +(e)śmy ukróciły
2 os.	ukróciłeś +(e)ś ukrócił	ukróciłaś +(e)ś ukróciła	ukróciłoś +(e)ś ukróciło	ukróciliście +(e)ście ukrócili	ukróciłyście +(e)ście ukróciły
3 os.	ukrócił	ukróciła	ukróciło	ukrócili	ukróciły

bezosobnik: ukrócono

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		ukróćmy
2 os.	ukróć	ukróćcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	ukróciłbym bym ukrócił	ukróciłabym bym ukróciła	ukróciłobym bym ukróciło	ukrócilibyśmy byśmy ukrócili	ukróciłybyśmy byśmy ukróciły
2 os.	ukróciłbyś byś ukrócił	ukróciłabyś byś ukróciła	ukróciłobyś byś ukróciło	ukrócilibyście byście ukrócili	ukróciłybyście byście ukróciły
3 os.	ukróciłby by ukrócił	ukróciłaby by ukróciła	ukróciłoby by ukróciło	ukróciliby by ukrócili	ukróciłyby by ukróciły

bezosobnik: ukrócono by

bezokolicznik: ukrócić

imiesłów przysłówkowy uprzedni:

ukróciwszy

gerundium: ukrócenie

imiesłów przymiotnikowy bierny: ukrócony

odpowiednik aspektowy: ukrócać

+

ukrócić

+

KOGO

Zob. krócić