kto zacz

co zacz

  • przest.  kim jest osoba, o której mowa
    • co zacz
  • ATEMATYCZNY

  • - Przyuważyłem, że cięgiem się oglądacie, wiem, że ktosik za nami tajemnie jedzie. Na cisawym źrebcu. Nie wiem, kto zacz, ale skoro wam to nie wadzi...

    źródło: NKJP: Andrzej Sapkowski: Chrzest ognia, 2001

    - Daruj - odparł. - Wiem, kto zacz. Ale żadnych jego dzieł nie czytałem.

    źródło: NKJP: Jerzy Krzysztoń: Obłęd, 1983

    Kiedy zaczęłam kombinować łataną kolację, zdążyłam tylko pomyśleć: „Żeby czasem nie przyniosło Wojtka”, ale już dzwonek dał znać, że moje nadzieje były próżne. Nawet nie pytałam, kto zacz u drzwi stoi. Wojtek powiesił kurtkę swoim zwyczajem byle jak i rzucił od niechcenia: - Nie jestem wybredny, nie grymaszę, wiec dwie możesz zrobić dla mnie!

    źródło: NKJP: Ewa Ćwikła: Wędkarskie opowieści Stynki, 2008

    Naprzód jednak wyjaśnię, kto zacz ów Gałęzowski. Był znakomitym lekarzem. Studiował w Wilnie. Tam praktykował i wykładał chirurgię. Pod koniec lat 20-tych dziewiętnastego stulecia powołany został na Uniwersytet Warszawski i wysłany za granicę dla zapoznania się z najnowszymi osiągnięciami medycyny.

    źródło: NKJP: Wiesław Wodecki: W sprawie pierogów, Gazeta Wrocławska, 2003-01-03

    Ten nie był przebrany. A dygotał jak liść. Ambroż schylił się nad nim.
    - Jeszcze jeden? Kto zacz?
    - Ojciec Straube - pospieszył z usłużnym wyjaśnieniem wieśniak donosiciel.

    źródło: NKJP: Andrzej Sapkowski: Narrenturm, 2002

    Zrazu wystąpienie żydka przyjęto śmiechem (musiał on tu być znaną postacią); później na słowa o „przeklętym narodzie” poczęto go turbować, wszczął się rozruch i nadeszli policjanci. W tej chwili doszedłem do wniosku, że dowiem się nareszcie, co zacz jest ów mówca. Komunistę na pewno zaaresztują, wariata również.

    źródło: NKJP: Ksawery Pruszyński: Sarajewo 1914, Szanghaj 1932, Gdańsk 193?, 2004

  • typ frazy: fraza zdaniowa

    ndk
  • Ze staropolskiego za czso, gdzie czso jest formą B. zaimka co

Data ostatniej modyfikacji: 31.10.2017