blednąć

Hasło ma wiele znaczeń,
wybierz to, które Cię interesuje

1. na twarzy

  • 1.

    stawać się bladym wskutek silnego przeżycia lub jakiejś dolegliwości
    • rzadziej bladnąć
  • CZŁOWIEK JAKO ISTOTA FIZYCZNA

    Budowa i funkcjonowanie ciała ludzkiego

    czynności i stany fizjologiczne


    CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

    Stany psychiczne człowieka

    zachowania emocjonalne

    • twarz blednie; policzki bledną
    • blednąć na widok czegoś, na wspomnienie czegoś
    • blednąć z przerażenia, ze strachu, ze wzruszenia, z wściekłości, z zazdrości, ze złości
    • blednąć i czerwienić się, blednąć i rumienić się
  • Europejczycy i Amerykanie bledli z przerażenia, kiedy opowiadał im o dzikiej, barbarzyńskiej naturze afrykańskiej.

    źródło: NKJP: Wojciech Jagielski: Prezydencie Mobutu, pański czas minął, Gazeta Wyborcza, 1997-05-17

    Ika poczuła, że blednie ze strachu.

    źródło: NKJP: Jerzy Broszkiewicz: Wielka, większa i największa, 1960

    Młody porucznik bladł i czerwieniał na przemian.

    źródło: NKJP: Maria Nurowska: Panny i wdowy: zdrada, 1991

    Poczułem, że na widok takiego piękna blednę, zastygam, serce zaczyna uderzać, kłuje w dole brzucha, ślina wysycha, żołądek się kurczy.

    źródło: NKJP: Janusz Głowacki: Rose Café i inne opowieści, 1997

    Oczy mu się rozszerzają, płoną. Chuda, wąska twarz blednie, drży cały, a kombinezon faluje mu na piersiach od przyspieszonego oddechu.

    źródło: KWSJP: Ryszard Lassota: Zwątpienia i nadzieje, 1966

  • część mowy: czasownik

    aspekt: niedokonany

    Tryb oznajmujący

    Czas teraźniejszy

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    1 os. blednę
    bledniemy
    2 os. bledniesz
    bledniecie
    3 os. blednie
    bledną

    Czas przeszły

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    m ż n mo -mo
    1 os. bladłem
    +(e)m bladł
    bladłam
    +(e)m bladła
    bladłom
    +(e)m bladło
    bledliśmy
    +(e)śmy bledli
    bladłyśmy
    +(e)śmy bladły
    2 os. bladłeś
    +(e)ś bladł
    bladłaś
    +(e)ś bladła
    bladłoś
    +(e)ś bladło
    bledliście
    +(e)ście bledli
    bladłyście
    +(e)ście bladły
    3 os. bladł
    bladła
    bladło
    bledli
    bladły

    bezosobnik: blednięto

    Czas przyszły

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    m ż n mo -mo
    1 os. będę bladł
    będę blednąć
    będę bladła
    będę blednąć
    będę bladło
    będę blednąć
    będziemy bledli
    będziemy blednąć
    będziemy bladły
    będziemy blednąć
    2 os. będziesz bladł
    będziesz blednąć
    będziesz bladła
    będziesz blednąć
    będziesz bladło
    będziesz blednąć
    będziecie bledli
    będziecie blednąć
    będziecie bladły
    będziecie blednąć
    3 os. będzie bladł
    będzie blednąć
    będzie bladła
    będzie blednąć
    będzie bladło
    będzie blednąć
    będą bledli
    będą blednąć
    będą bladły
    będą blednąć

    Tryb rozkazujący

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    1 os. blednijmy
    2 os. blednij
    blednijcie

    Tryb warunkowy

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    m ż n mo -mo
    1 os. bladłbym
    bym bladł
    bladłabym
    bym bladła
    bladłobym
    bym bladło
    bledlibyśmy
    byśmy bledli
    bladłybyśmy
    byśmy bladły
    2 os. bladłbyś
    byś bladł
    bladłabyś
    byś bladła
    bladłobyś
    byś bladło
    bledlibyście
    byście bledli
    bladłybyście
    byście bladły
    3 os. bladłby
    by bladł
    bladłaby
    by bladła
    bladłoby
    by bladło
    bledliby
    by bledli
    bladłyby
    by bladły

    bezosobnik: blednięto by

    bezokolicznik: blednąć

    imiesłów przysłówkowy współczesny: blednąc

    gerundium: blednięcie

    imiesłów przymiotnikowy czynny: blednący

    odpowiednik aspektowy: zblednąć

  • Zob. blady