roztrwonić - Wielki słownik języka polskiego PAN

2.

nie wykorzystać należycie

[rostrfonić] lub [rostrwonić]

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Ocena i wartościowanie

wola, postawy, nastawienie człowieka wobec świata i życia

	synonimy:	stracić zmarnotrawić zmarnować
	antonimy:	zaoszczędzić

W zatoczkach podmiejskich autobusów i na poboczach straciłem tyle cennych godzin, roztrwoniłem je jak ostatni rozpustnik, gwiżdżąc do samochodów.

źródło: NKJP: Michał Olszewski: Chwalcie łąki umajone, 2005

Szkoda, że później roztrwonił swój talent, grywając głównie w tandetnych filmach klasy „B”.

źródło: NKJP: Michał Chaciński, Konrad Wągrowski: Biegnij Blady, Biegnij, czyli legenda Blade Runnera, Esensja, 10 (LXXII), 2007

- W każdym razie roztrwoniłeś siły na szukanie nędznej piłki tego łamagi Goli i jesteś unieruchomiony.

źródło: NKJP: Edmund Niziurski: Księga urwisów, 1954

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	roztrwoniłem +(e)m roztrwonił	roztrwoniłam +(e)m roztrwoniła	roztrwoniłom +(e)m roztrwoniło	roztrwoniliśmy +(e)śmy roztrwonili	roztrwoniłyśmy +(e)śmy roztrwoniły
2 os.	roztrwoniłeś +(e)ś roztrwonił	roztrwoniłaś +(e)ś roztrwoniła	roztrwoniłoś +(e)ś roztrwoniło	roztrwoniliście +(e)ście roztrwonili	roztrwoniłyście +(e)ście roztrwoniły
3 os.	roztrwonił	roztrwoniła	roztrwoniło	roztrwonili	roztrwoniły

bezosobnik: roztrwoniono

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		roztrwońmy
2 os.	roztrwoń	roztrwońcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	roztrwoniłbym bym roztrwonił	roztrwoniłabym bym roztrwoniła	roztrwoniłobym bym roztrwoniło	roztrwonilibyśmy byśmy roztrwonili	roztrwoniłybyśmy byśmy roztrwoniły
2 os.	roztrwoniłbyś byś roztrwonił	roztrwoniłabyś byś roztrwoniła	roztrwoniłobyś byś roztrwoniło	roztrwonilibyście byście roztrwonili	roztrwoniłybyście byście roztrwoniły
3 os.	roztrwoniłby by roztrwonił	roztrwoniłaby by roztrwoniła	roztrwoniłoby by roztrwoniło	roztrwoniliby by roztrwonili	roztrwoniłyby by roztrwoniły

bezosobnik: roztrwoniono by

bezokolicznik: roztrwonić

imiesłów przysłówkowy uprzedni: roztrwoniwszy

gerundium: roztrwonienie

imiesłów przymiotnikowy bierny: roztrwoniony

odpowiedniki aspektowe: roztrwaniać , trwonić

+

roztrwonić

+

CO + (na CO)

Zob. trwonić