usytuować - Wielki słownik języka polskiego PAN

2.

książk. spowodować, że ktoś lub coś zajmuje określoną pozycję w jakimś układzie

KATEGORIE FIZYCZNE

Ilość, liczby i liczenie

kolejność

Po wakacyjnej przerwie postanowiłem kilka „Komentarzy” poświęcić zagadnieniom usytuowanym na pograniczu teorii i praktyki.

źródło: NKJP: Tadeusz Szumlicz: Podatek czy składka, Gazeta Ubezpieczeniowa, 2000-08-30

Abonenci mają zwykle dostęp jedynie do miejscowych central końcowych, usytuowanych najniżej w hierarchii.

źródło: NKJP: Piotr Dybiec: Telefony, telefony..., Enter, 1999, nr 2

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	usytuowałem +(e)m usytuował	usytuowałam +(e)m usytuowała	usytuowałom +(e)m usytuowało	usytuowaliśmy +(e)śmy usytuowali	usytuowałyśmy +(e)śmy usytuowały
2 os.	usytuowałeś +(e)ś usytuował	usytuowałaś +(e)ś usytuowała	usytuowałoś +(e)ś usytuowało	usytuowaliście +(e)ście usytuowali	usytuowałyście +(e)ście usytuowały
3 os.	usytuował	usytuowała	usytuowało	usytuowali	usytuowały

bezosobnik: usytuowano

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		usytuujmy
2 os.	usytuuj	usytuujcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	usytuowałbym bym usytuował	usytuowałabym bym usytuowała	usytuowałobym bym usytuowało	usytuowalibyśmy byśmy usytuowali	usytuowałybyśmy byśmy usytuowały
2 os.	usytuowałbyś byś usytuował	usytuowałabyś byś usytuowała	usytuowałobyś byś usytuowało	usytuowalibyście byście usytuowali	usytuowałybyście byście usytuowały
3 os.	usytuowałby by usytuował	usytuowałaby by usytuowała	usytuowałoby by usytuowało	usytuowaliby by usytuowali	usytuowałyby by usytuowały

bezosobnik: usytuowano by

bezokolicznik: usytuować

imiesłów przysłówkowy uprzedni: usytuowawszy

gerundium: usytuowanie

imiesłów przymiotnikowy bierny: usytuowany

odpowiednik aspektowy: sytuować

+

usytuować

+

KOGO/CO + GDZIE

Od: sytuować