przekląć

Hasło ma wiele znaczeń,
wybierz to, które Cię interesuje

3. kogoś

  • 3.

    wypowiedzieć pod czyimś adresem słowa, które w przekonaniu mówiącego mają sprawić, że stanie się komuś coś złego lub będą kogoś spotykały jakieś nieszczęścia
  • CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

    Relacje międzyludzkie

    określenia relacji międzyludzkich


    CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE

    Tradycja

    wierzenia i przesądy

    • przekląć matkę, siostrę, wnuka, przyjaciółkę; ród; węża; czyjeś imię
    • przekląć w duchu
    • przekląć, błogosławić; przekląć i wykląć
  • Nim kipnął, zdążył tylko przekląć nasze dzieci do dziesiątego pokolenia.

    źródło: NKJP: Jerzy Broszkiewicz: Doktor Twardowski, 1977

    A jeżeli wyprawa pociągnie za sobą nowe ofiary? Wtedy rodziny przeklną mnie do końca życia, a wszyscy inni uznają za głupca, który nie ma pojęcia o kierowaniu pogotowiem.

    źródło: NKJP: Stanisław Zieliński: W stronę Pysznej, 2008

    Słowami, jakich nauczyła mnie babka, rzuciłem klątwę na Borek wraz ze wszystkimi mieszkańcami. Przekląłem ich chaty, plony, żywy inwentarz, ich zabawy i obyczaje, a samych wieśniaków wymazałem z księgi żyjących.

    źródło: NKJP: Witold Jabłoński: Uczeń czarnoksiężnika, 2003

    Ewa powiedziała, że zwiódł ją wąż, za co Bóg przeklął węża i odebrał mu nogi, każąc czołgać się na brzuchu.

    źródło: NKJP: Krystyna Kofta: Wychowanie seksualne dla klasy wyższej, średniej i niższej, 1999

    Dziewczyna zanim umarła, przeklęła go słowami: Bodaj Jahwe twoje wnętrzności dał krukom na pożarcie.

    źródło: NKJP: (PARA): Skarby ukryte w lochach, Trybuna Śląska, 2002-06-28

  • część mowy: czasownik

    aspekt: dokonany

    Tryb oznajmujący

    Czas przyszły

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    1 os. przeklnę
    przeklniemy
    2 os. przeklniesz
    przeklniecie
    3 os. przeklnie
    przeklną

    Czas przeszły

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    m ż n mo -mo
    1 os. przekląłem
    +(e)m przeklął
    przeklęłam
    +(e)m przeklęła
    przeklęłom
    +(e)m przeklęło
    przeklęliśmy
    +(e)śmy przeklęli
    przeklęłyśmy
    +(e)śmy przeklęły
    2 os. przekląłeś
    +(e)ś przeklął
    przeklęłaś
    +(e)ś przeklęła
    przeklęłoś
    +(e)ś przeklęło
    przeklęliście
    +(e)ście przeklęli
    przeklęłyście
    +(e)ście przeklęły
    3 os. przeklął
    przeklęła
    przeklęło
    przeklęli
    przeklęły

    bezosobnik: przeklęto

    Tryb rozkazujący

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    1 os. przeklnijmy
    2 os. przeklnij
    przeklnijcie

    Tryb warunkowy

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    m ż n mo -mo
    1 os. przekląłbym
    bym przeklął
    przeklęłabym
    bym przeklęła
    przeklęłobym
    bym przeklęło
    przeklęlibyśmy
    byśmy przeklęli
    przeklęłybyśmy
    byśmy przeklęły
    2 os. przekląłbyś
    byś przeklął
    przeklęłabyś
    byś przeklęła
    przeklęłobyś
    byś przeklęło
    przeklęlibyście
    byście przeklęli
    przeklęłybyście
    byście przeklęły
    3 os. przekląłby
    by przeklął
    przeklęłaby
    by przeklęła
    przeklęłoby
    by przeklęło
    przeklęliby
    by przeklęli
    przeklęłyby
    by przeklęły

    bezosobnik: przeklęto by

    bezokolicznik: przekląć

    imiesłów przysłówkowy uprzedni: przekląwszy

    gerundium: przeklęcie

    imiesłów przymiotnikowy bierny: przeklęty

    odpowiedniki aspektowe: przeklinać , kląć

  • bez ograniczeń + przekląć +
    KOGO/CO
  • Zob. kląć