skoro I

II

Hasło ma wiele znaczeń,
wybierz to, które Cię interesuje

2. jak tylko

  • 2.

    książk.  stan rzeczy nazwany przez mówiącego nastąpił zaraz po tym, jak zaistniały wymienione przez niego okoliczności
  • 1) komentarz do całych struktur tematyczno-rematycznych
    2) występuje często w połączeniu z tylko: skoro tylko

  • wykładnik następstwa

  • (quasi)synonimy:  gdy
    kiedy I
  • Skoro tylko uformowały się pierwsze osiadłe zwierzęta filtrujące, dno morskie uzyskało możliwość wzbogacenia się o kolejny poziom piramidy pokarmowej - stało się obfitym i stabilnym źródłem pożywienia dla dużych drapieżników i ścierwojadów.

    źródło: NKJP: Jerzy Dzik: Dzieje życia na Ziemi. Wprowadzenie do paleobiologii, 2003

    Skoro katecheta wyjął z kieszeni portfel, w klasie podnosił się szelest zeszytów, szukano na gwałt ołówków, bo można było na wiele sobie pozwolić, ale nie na ominięcie którejś z cytat.

    źródło: NKJP: Jan Parandowski: Niebo w płomieniach, 1988

    Widocznie tancerze chcieli dla mnie „najlepiej i najzaszczytniej”, bo skorom tylko wpadł w ich gromadę, a oni mnie poznali po skórze jaguara i wzroście, kilku na raz mnie obskoczyło.

    źródło: NKJP: Arkady Fiedler: Orinoko, 1974

    Był pewien, że skoro tylko przyjdą, zostaną ugoszczeni.

    źródło: NKJP: Małgorzata Musierowcz: Dziecko piątku, 1993

    Opiekę ustanawia sąd opiekuńczy, skoro tylko poweźmie wiadomość, że zachodzi prawny po temu powód.

    źródło: NKJP: Sejm RP: Kodeks rodzinny i opiekuńczy

  • część mowy: spójnik

    podklasa: niewłaściwy

  • skoro _, _
    _, skoro _
    aglutynacja: fakultatywna: skorom, skoroś, skorośmy, skoroście
    korelat: fakultatywny: to
    ograniczenia zakresu użycia:
    nie: Cz. t. rozk.
    szyk: zmienny: stała antepozycja względem wprowadzanego członu
  • Zob. skory

  • stawia się przecinek między zdaniami składowymi