rozłamać - Wielki słownik języka polskiego PAN

1.

łamiąc, podzielić coś na części

KATEGORIE FIZYCZNE

Cechy i właściwości materii

stan skupienia, trwałość materii

synonimy:

przełamać

Gospodarze z trudem rozłamali wielki bochen chleba, którym podzielili się z przybyłymi gośćmi.

źródło: NKJP: P. Kwieciński: Plon niesiemy plon, Gazeta Poznańska, 2003-08-29

Kobieta rozłamała placek na cztery części i, dodawszy do każdego kawałka po pięć oliwek, wetknęła im w ręce.

źródło: NKJP: Halina Rudnicka: Uczniowie Spartakusa, 1951

Drzewo miało dwa złączone pnie, jeden z nich został rozłamany.

źródło: NKJP: W miejsce powalonych, Dziennik Polski, 2001-07-26

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	rozłamałem +(e)m rozłamał	rozłamałam +(e)m rozłamała	rozłamałom +(e)m rozłamało	rozłamaliśmy +(e)śmy rozłamali	rozłamałyśmy +(e)śmy rozłamały
2 os.	rozłamałeś +(e)ś rozłamał	rozłamałaś +(e)ś rozłamała	rozłamałoś +(e)ś rozłamało	rozłamaliście +(e)ście rozłamali	rozłamałyście +(e)ście rozłamały
3 os.	rozłamał	rozłamała	rozłamało	rozłamali	rozłamały

bezosobnik: rozłamano

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		rozłammy
2 os.	rozłam	rozłamcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	rozłamałbym bym rozłamał	rozłamałabym bym rozłamała	rozłamałobym bym rozłamało	rozłamalibyśmy byśmy rozłamali	rozłamałybyśmy byśmy rozłamały
2 os.	rozłamałbyś byś rozłamał	rozłamałabyś byś rozłamała	rozłamałobyś byś rozłamało	rozłamalibyście byście rozłamali	rozłamałybyście byście rozłamały
3 os.	rozłamałby by rozłamał	rozłamałaby by rozłamała	rozłamałoby by rozłamało	rozłamaliby by rozłamali	rozłamałyby by rozłamały

bezosobnik: rozłamano by

bezokolicznik: rozłamać

imiesłów przysłówkowy uprzedni: rozłamawszy

gerundium: rozłamanie

imiesłów przymiotnikowy bierny: rozłamany

odpowiednik aspektowy: rozłamywać

+

rozłamać

+

CO + (na CO)

ogsł. *orz-lamati

Zob. łamać