oręż

Hasło ma wiele znaczeń,
wybierz to, które Cię interesuje

3. prawny

  • 3.

    środek służący do pokonania kogoś lub czegoś
  • ATEMATYCZNY

  • synonimy:  broń
    • główny, ważny; polityczny, prawny; skuteczny oręż; oręż propagandowy
    • oręż walki ideologicznej, klasowej, politycznej...
    • oręż przeciw/przeciwko lustracji, starości, terroryzmowi...
    • oręż w walce z kimś/czymś
    • używać czegoś jako oręża
  • Tułaczka wojenna objęła również artystów, którzy pragnęli włączyć się w walkę o odzyskanie niepodległości. Ich orężem były koncerty, recitale i przedstawienia teatralne.

    źródło: NKJP: Jolanta Chwastyk-Kowalczyk: Muzyka i teatr na łamach londyńskiego „Dziennika Polskiego” w latach 1940-1943, 2005

    Świadkowie incognito pojawili się w listopadzie 1995 r. jako jeden z oręży w walce z narastającą przestępczością.

    źródło: NKJP: Uchwała Sądu Najwyższego, Gazeta Wyborcza, 1999-01-21

    Nie myśmy wybrali ropę naftową jako oręż do budowania państwa. Ropa naftowa jest naszym przeznaczeniem.

    źródło: NKJP: Wojciech Jagielski: Dobre miejsce do umierania, 2005

    Sprawa zrobiła się głośna, bo z marszu przekuto ją na oręż polityczny.

    źródło: NKJP: Artur Baniewicz: Dobry powód, by zabijać, 2005

  • część mowy: rzeczownik

    rodzaj gramatyczny: m3

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    M. oręż
    oręże
    D. oręża
    oręży
    rzadziej orężów
    C. orężowi
    orężom
    B. oręż
    oręże
    N. orężem
    orężami
    Ms. orężu
    orężach
    W. orężu
    oręże

    Inne uwagi

    Zwykle lp

  • bez ograniczeń + oręż +
    (przeciw/przeciwko KOMU/CZEMU)
  • psł. *o(b)rǫžьje 'wyposażenie, sprzęty, narzędzia, zwłaszcza narzędzia walki, uzbrojenie, broń'

    Polska postać oręż utworzona wtórnie od pierwotnego rzeczownika zbiorowego oręże 'narzędzia walki'