wypędzić - Wielki słownik języka polskiego PAN

3.

za pomocą magicznych działań sprawić, że jakieś złe, nadprzyrodzone zjawisko lub inne niekorzystne czynniki zewnętrzne stracą swoją moc oddziaływania

CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE

Tradycja

wierzenia i przesądy

synonimy:

odgonić
odpędzić

Chrystus wypędził; woda święcona wypędziła
wypędzić diabła, szatana; demona, czarta, (złego,...) ducha, (złe,...) moce; zło; choroby; zjawę; czary
wypędzić egzorcyzmem
wypędzić z opętanego, z grzeszników; z duszy, z ciała; z gospodarstw

	[...] Może Bóg w ten sposób wystawia ją na próbę? Chce się dowiedzieć, czy uda jej się wypędzić złego z własnej matki. źródło: NKJP: Zygmunt Miłoszewski: domofon, 2005
	Był on całkiem zdolnym egzorcystą i w swoim czasie wypędził z pewnej niemieckiej mieszczki siedem demonów, które gadały przez nią różnymi językami. źródło: NKJP: Witold Jabłoński: Metamorfozy, 2004
	[...] Zakonnik potwierdził tę wiadomość, wskazując na Szatana, który nie chciał, by wypędzono go z opętanej. źródło: NKJP: Błażej Strzechmiński: Siły ciemności, Głos Ojca Pio, 2001-04
	[...] Trzeba by było sprawdzić, czy są spisane przez rosyjskiego kleryka fakty wypędzenia biesa z Sołomonii, naprawdę istniejącej w siedemnastym czy może w początkach osiemnastego wieku. źródło: NKJP: Aleksander Wat: Mój wiek: pamiętnik mówiony, 1967

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	wypędziłem +(e)m wypędził	wypędziłam +(e)m wypędziła	wypędziłom +(e)m wypędziło	wypędziliśmy +(e)śmy wypędzili	wypędziłyśmy +(e)śmy wypędziły
2 os.	wypędziłeś +(e)ś wypędził	wypędziłaś +(e)ś wypędziła	wypędziłoś +(e)ś wypędziło	wypędziliście +(e)ście wypędzili	wypędziłyście +(e)ście wypędziły
3 os.	wypędził	wypędziła	wypędziło	wypędzili	wypędziły

bezosobnik: wypędzono

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		wypędźmy
2 os.	wypędź	wypędźcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	wypędziłbym bym wypędził	wypędziłabym bym wypędziła	wypędziłobym bym wypędziło	wypędzilibyśmy byśmy wypędzili	wypędziłybyśmy byśmy wypędziły
2 os.	wypędziłbyś byś wypędził	wypędziłabyś byś wypędziła	wypędziłobyś byś wypędziło	wypędzilibyście byście wypędzili	wypędziłybyście byście wypędziły
3 os.	wypędziłby by wypędził	wypędziłaby by wypędziła	wypędziłoby by wypędziło	wypędziliby by wypędzili	wypędziłyby by wypędziły

bezosobnik: wypędzono by

bezokolicznik: wypędzić

imiesłów przysłówkowy uprzedni: wypędziwszy

gerundium: wypędzenie

imiesłów przymiotnikowy bierny: wypędzony

odpowiednik aspektowy: wypędzać

+

wypędzić

+

KOGO/CO + (SKĄD)

Zob. pędzić