strzec - Wielki słownik języka polskiego PAN

3.

nie rozgłaszać jakichś informacji

[stszec] lub pot. [sczszec], lub pot. [szczszec]

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Ocena i wartościowanie

wola, postawy, nastawienie człowieka wobec świata i życia

	To domena wielkich, głównie amerykańskich, korporacji, które pilnie strzegą swych tajemnic i nie chcą się nimi dzielić. źródło: KWSJP: Adam Grzeszak: 5 zł za litr?, Polityka, 2005
	W mroku posępny starzec ujawnia mi kilka swych zazdrośnie strzeżonych sekretów. źródło: KWSJP: Lucjan Wolanowski: Upał i gorączka, 1970
	Trzeźwo myśląca wynalazczyni szybko opatentowała uwodzicielski środek, założyła firmę i... ruszyła z produkcją. Pilnie strzeże receptury, zdradzając jedynie, że fiolka zawiera syntetyczne feromony. źródło: KWSJP: Anna Głuszko: Chemiczna miłość, Cosmopolitan, 2000, nr 3
	Mama Zosi jak w oka głowie strzegła przepisu, którego nauczyła się od swojej matki, a ona od swojej. źródło: KWSJP: Beata Ostrowicka: Kraina kolorów: księga intryg, 1999

część mowy: czasownik

aspekt: niedokonany

Tryb oznajmujący

Czas teraźniejszy

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	strzegłem +(e)m strzegł	strzegłam +(e)m strzegła	strzegłom +(e)m strzegło	strzegliśmy +(e)śmy strzegli	strzegłyśmy +(e)śmy strzegły
2 os.	strzegłeś +(e)ś strzegł	strzegłaś +(e)ś strzegła	strzegłoś +(e)ś strzegło	strzegliście +(e)ście strzegli	strzegłyście +(e)ście strzegły
3 os.	strzegł	strzegła	strzegło	strzegli	strzegły

bezosobnik: strzeżono

Czas przyszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	będę strzegł będę strzec	będę strzegła będę strzec	będę strzegło będę strzec	będziemy strzegli będziemy strzec	będziemy strzegły będziemy strzec
2 os.	będziesz strzegł będziesz strzec	będziesz strzegła będziesz strzec	będziesz strzegło będziesz strzec	będziecie strzegli będziecie strzec	będziecie strzegły będziecie strzec
3 os.	będzie strzegł będzie strzec	będzie strzegła będzie strzec	będzie strzegło będzie strzec	będą strzegli będą strzec	będą strzegły będą strzec

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		strzeżmy
2 os.	strzeż	strzeżcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	strzegłbym bym strzegł	strzegłabym bym strzegła	strzegłobym bym strzegło	strzeglibyśmy byśmy strzegli	strzegłybyśmy byśmy strzegły
2 os.	strzegłbyś byś strzegł	strzegłabyś byś strzegła	strzegłobyś byś strzegło	strzeglibyście byście strzegli	strzegłybyście byście strzegły
3 os.	strzegłby by strzegł	strzegłaby by strzegła	strzegłoby by strzegło	strzegliby by strzegli	strzegłyby by strzegły

bezosobnik: strzeżono by

bezokolicznik: strzec

imiesłów przysłówkowy współczesny: strzegąc

gerundium: strzeżenie

imiesłów przymiotnikowy czynny: strzegący

imiesłów przymiotnikowy bierny: strzeżony

Rz_osobowy

+

strzec

+

CZEGO

psł. *stergti, *stergǫ 'mieć pod strażą, pod opieką, dozorować, pilnować, doglądać'