urządzić się - Wielki słownik języka polskiego PAN

1.

zapewnić sobie warunki do życia w danym miejscu lub w danych okolicznościach

CODZIENNE ŻYCIE CZŁOWIEKA

Najbliższe środowisko życia człowieka

	Janusz urządził się w małym pokoiku u Bilińskich na górce i bardzo mu było tam dobrze. źródło: KWSJP: Jarosław Iwaszkiewicz: Sława i chwała, 1962
	Idę zobaczyć, jak Zosia urządziła się w nowym mieszkaniu i wręczyć jej stałe upoważnienie do odbioru renty wojskowej. źródło: KWSJP: Janusz Meissner: Wiatr w podeszwach, 1976
	Darek urządził się w miasteczku studenckim. źródło: NKJP: Anna Szulc: Goło, wesoło, nielegalnie, Polityka, 2001-04-14
	Pomysł, by ściągnąć syna, urządzić się w Irlandii na stałe, uznała za głupi. źródło: NKJP: Dorota Kowalska: Polacy to nomadzi Europy, Dziennik Zachodni, 2008-07-11
	Przedstawione powyżej wyrazy uznania kierowane do oficerów i marynarzy batalionu zachęcały ich do potęgowania swoich wysiłków na rzecz urządzenia się w nowym miejscu dyslokacji. źródło: NKJP: Jerzy Przybylski: Marynarze w walce o niepodległość Polski (1918-1920, 1999

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	urządziłem się +(e)m się urządził	urządziłam się +(e)m się urządziła	urządziłom się +(e)m się urządziło	urządziliśmy się +(e)śmy się urządzili	urządziłyśmy się +(e)śmy się urządziły
2 os.	urządziłeś się +(e)ś się urządził	urządziłaś się +(e)ś się urządziła	urządziłoś się +(e)ś się urządziło	urządziliście się +(e)ście się urządzili	urządziłyście się +(e)ście się urządziły
3 os.	urządził się	urządziła się	urządziło się	urządzili się	urządziły się

bezosobnik: urządzono się

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		urządźmy się
2 os.	urządź się	urządźcie się

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	urządziłbym się bym się urządził	urządziłabym się bym się urządziła	urządziłobym się bym się urządziło	urządzilibyśmy się byśmy się urządzili	urządziłybyśmy się byśmy się urządziły
2 os.	urządziłbyś się byś się urządził	urządziłabyś się byś się urządziła	urządziłobyś się byś się urządziło	urządzilibyście się byście się urządzili	urządziłybyście się byście się urządziły
3 os.	urządziłby się by się urządził	urządziłaby się by się urządziła	urządziłoby się by się urządziło	urządziliby się by się urządzili	urządziłyby się by się urządziły

bezosobnik: urządzono by się

bezokolicznik: urządzić się

imiesłów przysłówkowy uprzedni: urządziwszy się

gerundium: urządzenie się

odpowiednik aspektowy: urządzać się

Rz_osobowy

+

urządzić się

+

GDZIE

Zob. urządzić