rozwalić - Wielki słownik języka polskiego PAN

2.

pot. spowodować, że przestaje istnieć jakiegoś rodzaju relacja między ludźmi, forma organizacji państwa lub stan wyrażony następującym rzeczownikiem

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Relacje międzyludzkie

określenia relacji międzyludzkich

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Ocena i wartościowanie

wola, postawy, nastawienie człowieka wobec świata i życia

CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE

Funkcjonowanie państwa

działalność polityczna

hiperonimy:

zniszczyć

rozwalić małżeństwo, rodzinę, związek; zabawę, życie; imperium, koalicję, komunę, komunizm, system, układ
rozwalić całkiem, częściowo, dokumentnie, totalnie, zupełnie

	No i tak się stało, że Wierzyński się w Jance zakochał. Nie był on jej również obojętny, piękny, atrakcyjny - ale Janka była zbyt dobra, zbyt szlachetna, aby rozwalić małżeństwo przyjaciółki. źródło: KWSJP: Janina Kumaniecka: Saga rodu Słonimskich, 2003
	Niestety, nie załatwiono lustracji w momencie rozwalenia komunizmu i dopiero po 18 latach rozpętano wojnę z przeszłością. źródło: NKJP: Janusz Wróblewski: Zrobić Saharę w piaskownicy, Polityka, 2007-04-28
	W 2005 r. [...] mówił, że najważniejsze to wpychać kij w szprychy rządzącym. Że trzeba rozwalić układ Okrągłego Stołu, gdzie czerwony z różowym porozumieli się nad głowami Polaków. źródło: NKJP: Jagienka Wilczak: Wszyscy wrogowie Wrzodaka, Polityka, 2005-10-15
	Uwolnienie Andreasa to był ożywczy, wiosenny powiew, który rozgonił zatęchłe opary bezpłodnych ideologicznych dysput i przyniósł zapach prawdziwej Rewolucji. Cel był jasny - rozwalić system! źródło: NKJP: Bogdan Herburt Kozieł: Czerwona Walkiria [wspomnienie o Ulrice Meinhof], Fronda, 1998

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	rozwaliłem +(e)m rozwalił	rozwaliłam +(e)m rozwaliła	rozwaliłom +(e)m rozwaliło	rozwaliliśmy +(e)śmy rozwalili	rozwaliłyśmy +(e)śmy rozwaliły
2 os.	rozwaliłeś +(e)ś rozwalił	rozwaliłaś +(e)ś rozwaliła	rozwaliłoś +(e)ś rozwaliło	rozwaliliście +(e)ście rozwalili	rozwaliłyście +(e)ście rozwaliły
3 os.	rozwalił	rozwaliła	rozwaliło	rozwalili	rozwaliły

bezosobnik: rozwalono

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		rozwalmy
2 os.	rozwal	rozwalcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	rozwaliłbym bym rozwalił	rozwaliłabym bym rozwaliła	rozwaliłobym bym rozwaliło	rozwalilibyśmy byśmy rozwalili	rozwaliłybyśmy byśmy rozwaliły
2 os.	rozwaliłbyś byś rozwalił	rozwaliłabyś byś rozwaliła	rozwaliłobyś byś rozwaliło	rozwalilibyście byście rozwalili	rozwaliłybyście byście rozwaliły
3 os.	rozwaliłby by rozwalił	rozwaliłaby by rozwaliła	rozwaliłoby by rozwaliło	rozwaliliby by rozwalili	rozwaliłyby by rozwaliły

bezosobnik: rozwalono by

bezokolicznik: rozwalić

imiesłów przysłówkowy uprzedni: rozwaliwszy

gerundium: rozwalenie

imiesłów przymiotnikowy bierny: rozwalony

odpowiednik aspektowy: rozwalać

+

rozwalić

+

CO

psł. *orzvaliti

Zob. walić.