panoszyć się - Wielki słownik języka polskiego PAN

2.

pejorat. występować w dużej ilości i rozprzestrzeniać się

KATEGORIE FIZYCZNE

Ilość, liczby i liczenie

ogólne określenia ilości

KATEGORIE FIZYCZNE

Cechy i właściwości materii

jakość i intensywność

	Oblicza się, że co czwarty robotnik na plantacjach kauczuku był stale odrywany od pracy na skutek malarii, czyli że choroba panoszyła się straszliwie. źródło: NKJP: Lucjan Wolanowski: Upał i gorączka, 1970
	[...] mój dom miał być piękny, miał istnieć w niezmąconej niczym harmonii z krajobrazem. Tę harmonię doszczętnie zniszczyła panosząca się pół wieku komuna, pozwalając, aby wyrastały jeden po drugim betonowe klocki o płaskich dachach. źródło: NKJP: Maria Nurowska: Księżyc nad Zakopanem, 2006
	Prorocy [...] nieustraszenie i niewzruszenie obarczali odpowiedzialnością warstwy rządzące za panoszące się bezprawie i nieszczęścia, czym zmuszali ich przedstawicieli do refleksji i zastanowienia się, a przez to powoli i do zmiany postępowania. źródło: NKJP: Witold Tyloch: Dzieje ksiąg Starego Testamentu: szkice z krytyki biblijnej, 1981
	Żyjemy w cywilizowanym kraju, gdzie za niewierność raczej się nie kamienuje [...] Rozumiem cię, wokół panoszą się seks i erotyka, w telewizji, reklamach, książkach. źródło: NKJP: Ewa Siarkiewicz: Kuźnia głupców, 2009

część mowy: czasownik

aspekt: niedokonany

Tryb oznajmujący

Czas teraźniejszy

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	panoszyłem się +(e)m się panoszył	panoszyłam się +(e)m się panoszyła	panoszyłom się +(e)m się panoszyło	panoszyliśmy się +(e)śmy się panoszyli	panoszyłyśmy się +(e)śmy się panoszyły
2 os.	panoszyłeś się +(e)ś się panoszył	panoszyłaś się +(e)ś się panoszyła	panoszyłoś się +(e)ś się panoszyło	panoszyliście się +(e)ście się panoszyli	panoszyłyście się +(e)ście się panoszyły
3 os.	panoszył się	panoszyła się	panoszyło się	panoszyli się	panoszyły się

bezosobnik: panoszono się

Czas przyszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	będę się panoszył będę się panoszyć	będę się panoszyła będę się panoszyć	będę się panoszyło będę się panoszyć	będziemy się panoszyli będziemy się panoszyć	będziemy się panoszyły będziemy się panoszyć
2 os.	będziesz się panoszył będziesz się panoszyć	będziesz się panoszyła będziesz się panoszyć	będziesz się panoszyło będziesz się panoszyć	będziecie się panoszyli będziecie się panoszyć	będziecie się panoszyły będziecie się panoszyć
3 os.	będzie się panoszył będzie się panoszyć	będzie się panoszyła będzie się panoszyć	będzie się panoszyło będzie się panoszyć	będą się panoszyli będą się panoszyć	będą się panoszyły będą się panoszyć

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		panoszmy się
2 os.	panosz się	panoszcie się

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	panoszyłbym się bym się panoszył	panoszyłabym się bym się panoszyła	panoszyłobym się bym się panoszyło	panoszylibyśmy się byśmy się panoszyli	panoszyłybyśmy się byśmy się panoszyły
2 os.	panoszyłbyś się byś się panoszył	panoszyłabyś się byś się panoszyła	panoszyłobyś się byś się panoszyło	panoszylibyście się byście się panoszyli	panoszyłybyście się byście się panoszyły
3 os.	panoszyłby się by się panoszył	panoszyłaby się by się panoszyła	panoszyłoby się by się panoszyło	panoszyliby się by się panoszyli	panoszyłyby się by się panoszyły

bezosobnik: panoszono by się

bezokolicznik: panoszyć się

imiesłów przysłówkowy współczesny: panosząc się

gerundium: panoszenie się

imiesłów przymiotnikowy czynny: panoszący się

+

panoszyć się

+

GDZIEŚ

st.pol. panosza 'niższy szlachcic, zależny od możniejszej szlachty, sługa, pachołek; później też człowiek wysokiego stanu'

Od: pan. St.pol. rzeczownik podstawowy panosza pochodzi od pan.