zderzyć się - Wielki słownik języka polskiego PAN

2.

napotkać trudności w podejmowanych działaniach, spowodowane tym, co nazywa sąsiadujący rzeczownik

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Działalność intelektualna człowieka

nazwy działań intelektualnych człowieka

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Stany psychiczne człowieka

zachowania emocjonalne

Afryka zderzyła się z czymś; czyjeś intencje, marzenia zderzyły się z czymś
zderzyć się z argumentami natury jurydycznej, z atakiem politycznym, z barierą niechęci, popytu, z koniecznością dokończenia reform, z moralnością, z problemem, z reformą, z rzeczywistością
boleśnie, brutalnie, świadomie, szybko zderzyć się; zderzyć się dramatycznie

Wtedy ich firma boleśnie zderzyła się z konkurencją sieciowych hipermarketów.

źródło: NKJP: Ryszard Socha: Dziadkowie ze skierowania, Polityka, 2008-05-10

Importerzy dóbr konsumpcyjnych też w końcu zderzą się z barierą popytu.

źródło: NKJP: Janusz Jankowiak: Inwestycyjna Antarktyda, Gazeta Wyborcza, 1992-01-30

Z drugiej strony może nam się wydawać, że umiemy wszystko, aż pewnego dnia zderzymy się z rzeczywistością

źródło: NKJP: Usenet, 2006-02-18

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	zderzyłem się +(e)m się zderzył	zderzyłam się +(e)m się zderzyła	zderzyłom się +(e)m się zderzyło	zderzyliśmy się +(e)śmy się zderzyli	zderzyłyśmy się +(e)śmy się zderzyły
2 os.	zderzyłeś się +(e)ś się zderzył	zderzyłaś się +(e)ś się zderzyła	zderzyłoś się +(e)ś się zderzyło	zderzyliście się +(e)ście się zderzyli	zderzyłyście się +(e)ście się zderzyły
3 os.	zderzył się	zderzyła się	zderzyło się	zderzyli się	zderzyły się

bezosobnik: zderzono się

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		zderzmy się
2 os.	zderz się	zderzcie się

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	zderzyłbym się bym się zderzył	zderzyłabym się bym się zderzyła	zderzyłobym się bym się zderzyło	zderzylibyśmy się byśmy się zderzyli	zderzyłybyśmy się byśmy się zderzyły
2 os.	zderzyłbyś się byś się zderzył	zderzyłabyś się byś się zderzyła	zderzyłobyś się byś się zderzyło	zderzylibyście się byście się zderzyli	zderzyłybyście się byście się zderzyły
3 os.	zderzyłby się by się zderzył	zderzyłaby się by się zderzyła	zderzyłoby się by się zderzyło	zderzyliby się by się zderzyli	zderzyłyby się by się zderzyły

bezosobnik: zderzono by się

bezokolicznik: zderzyć się

imiesłów przysłówkowy uprzedni: zderzywszy się

gerundium: zderzenie się

odpowiednik aspektowy: zderzać się

+

zderzyć się

+

z CZYM

Zob. zderzyć