wytrąbić - Wielki słownik języka polskiego PAN

2.

pot. głośno wydmuchać nos

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA FIZYCZNA

Budowa i funkcjonowanie ciała ludzkiego

czynności i stany fizjologiczne

hiperonimy:

oczyścić
wydmuchać
wysmarkać

Przybysz wyciągnął z kieszeni kraciastą chusteczkę, otrząsnął ją z okruchów tytoniu i hałaśliwie wytrąbił nos.

źródło: NKJP: Mariusz Ziomecki: Lato nieśmiertelnych, 2002

– No co się gapicie, wzruszyłem się – powiedział Pompon i wytrąbił nos w poszewkę od jaśka.

źródło: Internet

W końcu udało mu się opanować drżenie ramion, wytrąbił też potężnie nos w podsuniętą przeze mnie chusteczkę i rozpoczął opowieść.

źródło: Internet

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	wytrąbiłem +(e)m wytrąbił	wytrąbiłam +(e)m wytrąbiła	wytrąbiłom +(e)m wytrąbiło	wytrąbiliśmy +(e)śmy wytrąbili	wytrąbiłyśmy +(e)śmy wytrąbiły
2 os.	wytrąbiłeś +(e)ś wytrąbił	wytrąbiłaś +(e)ś wytrąbiła	wytrąbiłoś +(e)ś wytrąbiło	wytrąbiliście +(e)ście wytrąbili	wytrąbiłyście +(e)ście wytrąbiły
3 os.	wytrąbił	wytrąbiła	wytrąbiło	wytrąbili	wytrąbiły

bezosobnik: wytrąbiono

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		wytrąbmy
2 os.	wytrąb	wytrąbcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	wytrąbiłbym bym wytrąbił	wytrąbiłabym bym wytrąbiła	wytrąbiłobym bym wytrąbiło	wytrąbilibyśmy byśmy wytrąbili	wytrąbiłybyśmy byśmy wytrąbiły
2 os.	wytrąbiłbyś byś wytrąbił	wytrąbiłabyś byś wytrąbiła	wytrąbiłobyś byś wytrąbiło	wytrąbilibyście byście wytrąbili	wytrąbiłybyście byście wytrąbiły
3 os.	wytrąbiłby by wytrąbił	wytrąbiłaby by wytrąbiła	wytrąbiłoby by wytrąbiło	wytrąbiliby by wytrąbili	wytrąbiłyby by wytrąbiły

bezosobnik: wytrąbiono by

bezokolicznik: wytrąbić

imiesłów przysłówkowy uprzedni: wytrąbiwszy

gerundium: wytrąbienie

imiesłów przymiotnikowy bierny: wytrąbiony

odpowiednik aspektowy: trąbić

Rz_osobowy

+

wytrąbić

+

CO + (w CO)

Zob. trąba