wyrzucić

Hasło ma wiele znaczeń,
wybierz to, które Cię interesuje

4. rzeczy z szafy

  • Definicja

    4.

    rzucając czymś, spowodować, że przestanie się to znajdować w jednym miejscu, a zacznie znajdować w drugim
  • Kwalifikacja tematyczna

    KATEGORIE FIZYCZNE

    Cechy i właściwości materii

    ruch i spoczynek

  • Połączenia
    • wyrzucić przedmioty, rzeczy, ubrania; piłkę
    • wyrzucić do ogródka, do piwnicy
    • wyrzucić na podłogę, na pole, na schody, na trawnik, na ziemię; na aut
    • wyrzucić przez okno
    • wyrzucić z komody, z półki, z pudła, z szafy, z szuflady; z autu
  • Cytaty

    Mam prawo wyrzucić obornik na własną ziemię.

    źródło: KWSJP: Beata Szczerbaniewicz: Urzędnicy z gminy nękają Suchanków, Nowa Trybuna Opolska, 2006

    Wyszli ze spalonego mieszkania z kotką, kłębkiem wełny i paroma ubraniami, które zdążyli wyrzucić na schody.

    źródło: KWSJP: Elżbieta Baniewicz: Anna Dymna - ona to ja, 1997

    Przetarty tam, gdzie papier był złożony w czworo, dyplom jeszcze nosi ślady niemieckich butów; gestapowcy podczas jakiejś rewizji wyrzucili wszystko z szaf na podłogę.

    źródło: KWSJP: Natalia Iwaszkiewicz: Trzy białe fartuchy, Pani, 1993, nr 5
  • Odmiana

    część mowy: czasownik

    aspekt: dokonany

    Tryb oznajmujący

    Czas przyszły

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    1 os. wyrzucę
    		 wyrzucimy
    2 os. wyrzucisz
    		 wyrzucicie
    3 os. wyrzuci
    		 wyrzucą

    Czas przeszły

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    m ż n mo -mo
    1 os. wyrzuciłem
    +(e)m wyrzucił
    		 wyrzuciłam
    +(e)m wyrzuciła
    		 wyrzuciłom
    +(e)m wyrzuciło
    		 wyrzuciliśmy
    +(e)śmy wyrzucili
    		 wyrzuciłyśmy
    +(e)śmy wyrzuciły
    2 os. wyrzuciłeś
    +(e)ś wyrzucił
    		 wyrzuciłaś
    +(e)ś wyrzuciła
    		 wyrzuciłoś
    +(e)ś wyrzuciło
    		 wyrzuciliście
    +(e)ście wyrzucili
    		 wyrzuciłyście
    +(e)ście wyrzuciły
    3 os. wyrzucił
    		 wyrzuciła
    		 wyrzuciło
    		 wyrzucili
    		 wyrzuciły

    bezosobnik: wyrzucono

    Tryb rozkazujący

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    1 os. wyrzućmy
    2 os. wyrzuć
    		 wyrzućcie

    Tryb warunkowy

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    m ż n mo -mo
    1 os. wyrzuciłbym
    bym wyrzucił
    		 wyrzuciłabym
    bym wyrzuciła
    		 wyrzuciłobym
    bym wyrzuciło
    		 wyrzucilibyśmy
    byśmy wyrzucili
    		 wyrzuciłybyśmy
    byśmy wyrzuciły
    2 os. wyrzuciłbyś
    byś wyrzucił
    		 wyrzuciłabyś
    byś wyrzuciła
    		 wyrzuciłobyś
    byś wyrzuciło
    		 wyrzucilibyście
    byście wyrzucili
    		 wyrzuciłybyście
    byście wyrzuciły
    3 os. wyrzuciłby
    by wyrzucił
    		 wyrzuciłaby
    by wyrzuciła
    		 wyrzuciłoby
    by wyrzuciło
    		 wyrzuciliby
    by wyrzucili
    		 wyrzuciłyby
    by wyrzuciły

    bezosobnik: wyrzucono by

    bezokolicznik: wyrzucić

    imiesłów przysłówkowy uprzedni: wyrzuciwszy

    gerundium: wyrzucenie

    imiesłów przymiotnikowy bierny: wyrzucony

    odpowiednik aspektowy: wyrzucać

  • Składnia
    bez ograniczeń + wyrzucić +
    CO + (SKĄD) + (DOKĄD)
  • Pochodzenie

    Zob. rzucić