rozwścieklić się

  • pot.  wściec się
  • Wyraz używany niekiedy w celu podkreślenia nacechowania ekspresywnego wypowiedzi lub w stylizacji gwarowej.

  • CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

    Stany psychiczne człowieka

    emocje i uczucia

  • Rozwścieklił się niespodziewaną przerwą i całą swoją złość wyładował na dyżurnym techniku: Poszaleliście! Kto wyłączył magnetofon?

    źródło: Czesław Chruszczewski: Rok 10 000: opowiadania fantastyczne, 1973 (books.google.pl)

    Rozwścieklił się na taką pomoc Barteczek, wójt gminy sąsiedniej, i wywarł gębę na Gawlasa.

    źródło: Walenty Krząszcz: Jak w pewnej gminie straż pożarną zakładali?, Strażak, 1957-10 (mbc.cyfrowemazowsze.pl)

    Wtedy tamci dwaj w łóżkach, Jędrek i Bolek, rozwścieklili się i huzia na ojca: - Nie mógł to ojciec choćby tłuczka złapać [...]?

    źródło: NKJP: Wiesław Myśliwski: Kamień na kamieniu, 2008

    Rozwścieklił się władca piekła i posłał po Rogacza czterech najmocniejszych szatanów, którzy przywiedli go, skrępowanego własnym ogonem.

    źródło: Stanisław Pagaczewski: Diabelski kamień, 1961 (books.google.pl)

    Ojciec rozwścieklił się, matka uspokajała go, ale nadaremno, żałościwym głosem.

    źródło: Maciej Płaza: Skoruń, 2015 (books.google.pl)

  • część mowy: czasownik

    aspekt: dokonany

    Tryb oznajmujący

    Czas przyszły

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    1 os. rozwścieklę się
    rozwścieklimy się
    2 os. rozwścieklisz się
    rozwścieklicie się
    3 os. rozwściekli się
    rozwścieklą się

    Czas przeszły

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    m ż n mo -mo
    1 os. rozwściekliłem się
    +(e)m się rozwścieklił
    rozwściekliłam się
    +(e)m się rozwściekliła
    rozwściekliłom się
    +(e)m się rozwściekliło
    rozwściekliliśmy się
    +(e)śmy się rozwścieklili
    rozwściekliłyśmy się
    +(e)śmy się rozwściekliły
    2 os. rozwściekliłeś się
    +(e)ś się rozwścieklił
    rozwściekliłaś się
    +(e)ś się rozwściekliła
    rozwściekliłoś się
    +(e)ś się rozwściekliło
    rozwściekliliście się
    +(e)ście się rozwścieklili
    rozwściekliłyście się
    +(e)ście się rozwściekliły
    3 os. rozwścieklił się
    rozwściekliła się
    rozwściekliło się
    rozwścieklili się
    rozwściekliły się

    bezosobnik: rozwścieklono się

    Tryb rozkazujący

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    1 os. rozwścieklijmy się
    2 os. rozwścieklij się
    rozwścieklijcie się

    Tryb warunkowy

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    m ż n mo -mo
    1 os. rozwściekliłbym się
    bym się rozwścieklił
    rozwściekliłabym się
    bym się rozwściekliła
    rozwściekliłobym się
    bym się rozwściekliło
    rozwścieklilibyśmy się
    byśmy się rozwścieklili
    rozwściekliłybyśmy się
    byśmy się rozwściekliły
    2 os. rozwściekliłbyś się
    byś się rozwścieklił
    rozwściekliłabyś się
    byś się rozwściekliła
    rozwściekliłobyś się
    byś się rozwściekliło
    rozwścieklilibyście się
    byście się rozwścieklili
    rozwściekliłybyście się
    byście się rozwściekliły
    3 os. rozwściekliłby się
    by się rozwścieklił
    rozwściekliłaby się
    by się rozwściekliła
    rozwściekliłoby się
    by się rozwściekliło
    rozwściekliliby się
    by się rozwścieklili
    rozwściekliłyby się
    by się rozwściekliły

    bezosobnik: rozwścieklono by się

    bezokolicznik: rozwścieklić się

    imiesłów przysłówkowy uprzedni: rozwściekliwszy się

    gerundium: rozwścieklenie się

    odpowiednik aspektowy: rozwścieklać się

  • bez ograniczeń + rozwścieklić się +
    (CZYM)
    bez ograniczeń + rozwścieklić się +
    (na CO)
  • Zob. wściec

CHRONOLOGIZACJA:
1858, Francesco Finetti, Nauki z historyi ewangelijnéj, tłum. Jan Dziubacki, polona.pl
Data ostatniej modyfikacji: 04.06.2025