psycha

  • pot.  niefizyczna część człowieka obejmująca ogół jego myśli, uczuć i usposobienia
  • Wyraz często używany w odniesieniu do ogólnego stanu psychicznego człowieka.

  • CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

  • synonimy:  duch
    dusza
    psyche
    • chora; mocna, słaba, zryta psycha
    • psycha komuś siada
  • Są dwa powody, z których polskiemu żołnierzowi może klęknąć psycha po misji: pierwszy, kiedy wraca bez ręki, nogi albo ma inne uszkodzenia wewnętrzne (około 700 osób), a drugi — kiedy rodzina mu się sypie.

    źródło: KWJP: Ewa Kaleta: Selfie z bohaterem, Duży Format, 2016-05-05

    Gdy [...] przychodzi w Polsce zima, wielu biegaczy chowa buty do szafy. Trzeba trochę silniejszej psychy, by biegać w mrozie.

    źródło: KWJP: Oddajemy stadiony biegaczom, Gazeta Wyborcza, 2019-09-14

    Skąd pan czerpie tę motywację? - Ja mam psychę mocną. Jakbym miał zjechaną, to byłoby ze mną źle, może bym się stoczył.

    źródło: KWJP: Damian Bąbol: Nie ma rzeczy niemożliwych, Gazeta Lokalna — Łódź, 2014-04-04

    Jak z pudła wyszedł, był o połowę mniejszy. Kryminał mu siadł na psychę, a może to, co zrobił. Cała agresja z niego wyszła, zupełnie się wyciszył.

    źródło: NKJP: Marek Lubaś - Harny: Oskarżam cię, Gazeta Krakowska, 2004-04-02

  • część mowy: rzeczownik

    rodzaj gramatyczny: ż

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    M. psycha
    psychy
    D. psychy
    psych
    C. psysze
    psychom
    B. psychę
    psychy
    N. psychą
    psychami
    Ms. psysze
    psychach
    W. psycho
    psychy
  • gr. psychē 'dusza'

  • Zob. też:

    psychika

CHRONOLOGIZACJA:
1821, Jan Baudouin de Courtenay, Dokonczenie mesmeryzmu, czyli cała taiemnica magnetyzmu zwierzęcego..., books.google.pl
Data ostatniej modyfikacji: 16.05.2025