UKRYJ ODMIANĘ ROZWIŃ WSZYSTKO DRUKUJ

wściec się

XVI w., Bor

psł. *vъz-tekti sę

Por. wściec

pot.

wpaść w wielką złość

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA Stany psychiczne człowieka emocje i uczucia

synonimy:

krew zalała kogoś, rozwścieklić się, rozwścieknąć się

komendant, szef wściekł się
wściec się bez powodu
wściec się na córkę, na dziecko, na matkę, na męża, na ojca, na przyjaciółkę, na syna, na żonę; na wieść o czymś
wściec się nie na żarty
można się wściec
wściec się i pobić kogoś, wściec się i zakląć

	Wściekł się na Mariolę i zarządził przygotowania do ślubu. źródło: NKJP: Barbara Kosmowska: Prowincja, 2002
	Historyczka wściekła się, że nic nie umiemy. źródło: NKJP: Wojciech Tochman: Cieszy mnie każdy ich uśmiech, Gazeta Wyborcza, 1994-06-11
	- Ty mi nie pyskuj, bo oberwiesz! - wściekła się matka. źródło: NKJP: Grażyna Plebanek: Dziewczyny z Portofino, 2005
	Wściekli się, gdy [...] ogłosił, że pracę mogą dostać tylko mężczyźni z podwójnym obywatelstwem. źródło: NKJP: Jakub Kamiński, Paweł Dobrowolski: Oblężenie w Opolu, Gazeta Wyborcza, 1994-01-05
	Nocą pod kołdrą rozmontowywał samochodziki zabawki, żeby zobaczyć, jak wyglądają w środku. Sporo później jeździł Warszawą po lodzie na stawie. Ojciec straszliwie się wściekł, bo lód był zbyt cienki. źródło: NKJP: Aleksandra Rzążewska: Stara miłość nie rdzewieje, Polityka, 2007-12-15

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	wściekłem się +(e)m się wściekł	wściekłam się +(e)m się wściekła	wściekłom się +(e)m się wściekło	wściekliśmy się +(e)śmy się wściekli	wściekłyśmy się +(e)śmy się wściekły
2 os.	wściekłeś się +(e)ś się wściekł	wściekłaś się +(e)ś się wściekła	wściekłoś się +(e)ś się wściekło	wściekliście się +(e)ście się wściekli	wściekłyście się +(e)ście się wściekły
3 os.	wściekł się	wściekła się	wściekło się	wściekli się	wściekły się

bezosobnik: wścieknięto się

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		wścieknijmy się
2 os.	wścieknij się	wścieknijcie się

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	wściekłbym się bym się wściekł	wściekłabym się bym się wściekła	wściekłobym się bym się wściekło	wścieklibyśmy się byśmy się wściekli	wściekłybyśmy się byśmy się wściekły
2 os.	wściekłbyś się byś się wściekł	wściekłabyś się byś się wściekła	wściekłobyś się byś się wściekło	wścieklibyście się byście się wściekli	wściekłybyście się byście się wściekły
3 os.	wściekłby się by się wściekł	wściekłaby się by się wściekła	wściekłoby się by się wściekło	wściekliby się by się wściekli	wściekłyby się by się wściekły

bezosobnik: wścieknięto by się

bezokolicznik: wściec się
wścieknąć się

imiesłów przysłówkowy uprzedni: wściekłszy się

gerundium: wścieknięcie się

odpowiednik aspektowy: wściekać się

Rz_osobowy	+	wściec się	+	na KOGO/CO
Rz_osobowy	+	wściec się	+	że ZDANIE\|ZDANIE PYTAJNOZALEŻNE
Rz_osobowy	+	wściec się	+	MOWA WPROST

Data ostatniej modyfikacji: 09.06.2014