UKRYJ ODMIANĘ ROZWIŃ WSZYSTKO DRUKUJ

adiustatorka

Chronologizacja

1935, Polski Słownik Biograficzny, books.google.pl

Odmiana

część mowy: rzeczownik

rodzaj gramatyczny: ż

liczba pojedyncza liczba mnoga
M. adiustatorka
adiustatorki
D. adiustatorki
adiustatorek
C. adiustatorce
adiustatorkom
B. adiustatorkę
adiustatorki
N. adiustatorką
adiustatorkami
Ms. adiustatorce
adiustatorkach
W. adiustatorko
adiustatorki

Pochodzenie

Od: adiustować

Definicja

edytor. 
kobieta, która dokonuje adiustacji tekstu - przygotowuje tekst do druku pod względem stylistycznym, ortograficznym i graficznym

Kwalifikacja tematyczna

CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE Środki masowego przekazu wydawnictwa

Cytaty

W „Nowych Widnokręgach” pracowałam niemal od początku powstania pisma jako maszynistka, korektorka, adiustatorka.

źródło: Wanda Wasilewska we wspomnieniach, 1982 (books.google.pl)

A za dawnych czasów (w szanującym się dzienniku) po kierowniku działu materiały czytała jeszcze adiustatorka (adiustacja literacka) [...].

źródło: NKJP: Internet

Do nóg padam pp. redaktorkom, zwanym także adiustatorkami, które z apodyktyczną, ciotczyną troską pochylały się nad moimi maszynopisami, by decydować, co w tym czy tamtym zdaniu należy zmienić, aby lepiej trafiło w ich gust, a gusta miały najlepsze z możliwych [...].

źródło: NKJP: Antoni Kroh: Starorzecza, 2010

W redakcji pracowała także Alicja [...], która często pisała artykuły i sprawozdania, a czasami drukowała własne poematy, była także adiustatorką i korektorką gazety.

źródło: Leszek Bełdowski: Polacy w Indiach 1942-1948 w świetle dokumentów i wspomnień [...], 2000 (books.google.pl)

Składnia

bez ograniczeń + adiustatorka +
(CZEGO)
Data ostatniej modyfikacji: 04.12.2019
Copyright© Instytut Języka Polskiego PAN
Open toolbar

Menu dostępności

  • Powiększ tekst

  • Zmniejsz tekst

  • Wysoki kontrast

  • Resetuj