UKRYJ ODMIANĘ ROZWIŃ WSZYSTKO DRUKUJ

rozżalić się

XVI w., SPXVI
Na podstawie indeksu haseł.

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	rozżaliłem się +(e)m się rozżalił	rozżaliłam się +(e)m się rozżaliła	rozżaliłom się +(e)m się rozżaliło	rozżaliliśmy się +(e)śmy się rozżalili	rozżaliłyśmy się +(e)śmy się rozżaliły
2 os.	rozżaliłeś się +(e)ś się rozżalił	rozżaliłaś się +(e)ś się rozżaliła	rozżaliłoś się +(e)ś się rozżaliło	rozżaliliście się +(e)ście się rozżalili	rozżaliłyście się +(e)ście się rozżaliły
3 os.	rozżalił się	rozżaliła się	rozżaliło się	rozżalili się	rozżaliły się

bezosobnik: rozżalono się

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		rozżalmy się
2 os.	rozżal się	rozżalcie się

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	rozżaliłbym się bym się rozżalił	rozżaliłabym się bym się rozżaliła	rozżaliłobym się bym się rozżaliło	rozżalilibyśmy się byśmy się rozżalili	rozżaliłybyśmy się byśmy się rozżaliły
2 os.	rozżaliłbyś się byś się rozżalił	rozżaliłabyś się byś się rozżaliła	rozżaliłobyś się byś się rozżaliło	rozżalilibyście się byście się rozżalili	rozżaliłybyście się byście się rozżaliły
3 os.	rozżaliłby się by się rozżalił	rozżaliłaby się by się rozżaliła	rozżaliłoby się by się rozżaliło	rozżaliliby się by się rozżalili	rozżaliłyby się by się rozżaliły

bezosobnik: rozżalono by się

bezokolicznik: rozżalić się

imiesłów przysłówkowy uprzedni: rozżaliwszy się

gerundium: rozżalenie się

odpowiednik aspektowy: rozżalać się

Zob. żalić się, por. żal I.

1. odczuć

odczuć rozżalenie

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA Stany psychiczne człowieka emocje i uczucia

	Tak rozżaliłem się nad sobą, że duszkiem wypiłem resztę bułgarskiej anyżówki, prosto z butelki. źródło: NKJP: Roman Antoszewski: Kariera na trzy karpie morskie, 2000
	Baba – to było paskudne słowo. Waldek jeszcze bardziej rozżalił się nad sobą. Babą być nie chciał. źródło: NKJP: Tomasz Kanik: Wzór przemocy, Gazeta Wrocławska, 2002-05-17
	Zmęczony i głodny tak się rozżalił nad swoim losem, że łzy popłynęły mu po policzkach. źródło: C. S. Lewis: Opowieści z Narni. Księga 5: Koń i jego chłopiec, 1987 (pdhm.zafriko.pl)
	Pokładł się tedy pod dębem i zaczęło mu się zbierać na żal. Lecz zanim zdążył rozżalić się na dobre, zmorzył go sen. źródło: Marek Jastrząb: Ojciec Mizgoła. Blog. Życie na temblaku, 2011-08-29 (salon24.pl)

rozżalić się

(nad KIM/CZYM)

wyrazić rozżalenie

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA Stany psychiczne człowieka zachowania emocjonalne

	Tymczasem na łamach prasy rozżaliła się inna z uwolnionych od TVP [...]. Zamiast – jak jedna z jej poprzedniczek – zabrać torebkę i z klasą opuścić studio, obnosi się ze swą udręką, jakiej przez lata doświadczała w „Wiadomościach”. źródło: NKJP: Marek Niedźwiecki: Wyszliśmy na głupków..., Dziennik Łódzki, 2004-10-29
	Z psami w budzie siedzę, pilnuję, sam jak pies – znowu rozżalił się nad sobą – i nawet nikt nam jeść nie da. źródło: NKJP: Kinga Dunin: Obciach, 1999
	- Cicho! - babcia zapanowała nad rozgardiaszem. - Powiedz natychmiast, dlaczego masz pobrudzoną sukienkę. Rozżaliłam się na małostkowość dorosłych: - To niechcący, wywróciłam się, jak uciekałam. źródło: NKJP: Teresa Bogucka: Cicho, dzieci usłyszą, Gazeta Wyborcza, 1994-04-30
	Podobno i dziś można znaleźć chętnych do odpoczynku w otoczeniu nie skażonym cywilizacją. Trafili się tacy pewnym gospodarzom w Żegocinie, którzy postawili nowy, piękny dom, zaprosili turystów, a ci po przyjeździe rozżalili się, że toaleta jest w domu [...]. źródło: NKJP: Na dowolnie wybranym boku..., Dziennik Polski, 2001-01-19

Data ostatniej modyfikacji: 17.07.2018