UKRYJ ODMIANĘ ROZWIŃ WSZYSTKO DRUKUJ

rzekomo

Chronologizacja

SStp, SJPXVII, STR, SL, SWil, SJPWar, SJPDor, SJPSz, SJPDun, ISJP, PSWP, USJP

Pochodzenie

Zob. rzekomy

Definicja

mówiący, nie wiedząc, czy to, co mówi, jest prawdą - powołując się na to, co powiedział mu ktoś inny - wyraża przekonanie, że nie jest to prawdą

Kategoria znaczeniowa

wykładnik ewidencjalności i oceny prawdziwości sądu

Relacje znaczeniowe

(quasi)synonimy:  jakoby, niby
(quasi)antonimy:  podobnież, podobno, pono, ponoć

Cytaty

Opowiadał mi, że jakiś tajniak zatrzymał go na szosie i ukarał mandatem. Rzekomo za to, że Klaus wyjeżdżając ze stacji benzynowej potrącił motocykl.

źródło: NKJP: Zbigniew Nienacki: Księga strachów, 1987

Ale niech pan powie, dlaczego Czesi, ci rzekomo nie-Słowianie, mówią słowiańskim językiem?

źródło: NKJP: Kazimierz Moczarski: Rozmowy z katem, 1996

[...] nie wierzę w rzekomo naukowe prawdy, jakimi karmi mnie cywilizacja.

źródło: NKJP: Czesław Miłosz: Ziemia Urlo, 1994

Gdy wiadomym było, że Powstanie pozbawione obiecanej pomocy padnie, a takie słuchy dotarły do naszej piwnicy we wrześniu, ludzie grupkami zaczęli uciekać w inne, bezpieczniejsze rzekomo miejsca.

źródło: NKJP: Wiesława Maria Korczyńska: Wróć..., 2001

Odmiana

część mowy: partykuła

podklasa: epistemiczna (niepotwiedzająca)

Składnia

rzekomo _
w Zd. twierdz. i pyt.
ograniczenia zakresu użycia:
nie: w Zd. optat.
nie: w pytaniach rozstrzygnięcia z czy
nie: z leksykalnymi wykładnikami pytań o uzupełnienie
nie: z partykułami implikującymi wiedzę lub niewiedzę mówiącego
szyk: zmienny: neutralna antepozycja
Data ostatniej modyfikacji: 17.04.2015
Copyright© Instytut Języka Polskiego PAN
Open toolbar

Menu dostępności

  • Powiększ tekst

  • Zmniejsz tekst

  • Wysoki kontrast

  • Resetuj