UKRYJ ODMIANĘ ROZWIŃ WSZYSTKO DRUKUJ

zaburzyć

Chronologizacja

1 połowa XV w., SStp

Odmiana

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

liczba pojedyncza liczba mnoga
1 os. zaburzę
zaburzymy
2 os. zaburzysz
zaburzycie
3 os. zaburzy
zaburzą

Czas przeszły

liczba pojedyncza liczba mnoga
m ż n mo -mo
1 os. zaburzyłem
+(e)m zaburzył
zaburzyłam
+(e)m zaburzyła
zaburzyłom
+(e)m zaburzyło
zaburzyliśmy
+(e)śmy zaburzyli
zaburzyłyśmy
+(e)śmy zaburzyły
2 os. zaburzyłeś
+(e)ś zaburzył
zaburzyłaś
+(e)ś zaburzyła
zaburzyłoś
+(e)ś zaburzyło
zaburzyliście
+(e)ście zaburzyli
zaburzyłyście
+(e)ście zaburzyły
3 os. zaburzył
zaburzyła
zaburzyło
zaburzyli
zaburzyły

bezosobnik: zaburzono

Tryb rozkazujący

liczba pojedyncza liczba mnoga
1 os. zaburzmy
2 os. zaburz
zaburzcie

Tryb warunkowy

liczba pojedyncza liczba mnoga
m ż n mo -mo
1 os. zaburzyłbym
bym zaburzył
zaburzyłabym
bym zaburzyła
zaburzyłobym
bym zaburzyło
zaburzylibyśmy
byśmy zaburzyli
zaburzyłybyśmy
byśmy zaburzyły
2 os. zaburzyłbyś
byś zaburzył
zaburzyłabyś
byś zaburzyła
zaburzyłobyś
byś zaburzyło
zaburzylibyście
byście zaburzyli
zaburzyłybyście
byście zaburzyły
3 os. zaburzyłby
by zaburzył
zaburzyłaby
by zaburzyła
zaburzyłoby
by zaburzyło
zaburzyliby
by zaburzyli
zaburzyłyby
by zaburzyły

bezosobnik: zaburzono by

bezokolicznik: zaburzyć

imiesłów przysłówkowy uprzedni: zaburzywszy

gerundium: zaburzenie

liczba pojedyncza liczba mnoga
M. zaburzenie
zaburzenia
D. zaburzenia
zaburzeń
C. zaburzeniu
zaburzeniom
B. zaburzenie
zaburzenia
N. zaburzeniem
zaburzeniami
Ms. zaburzeniu
zaburzeniach
W. zaburzenie
zaburzenia

imiesłów przymiotnikowy bierny: zaburzony

liczba pojedyncza
m1 m2 m3 n1, n2 ż
M. zaburzony
zaburzony
zaburzony
zaburzone
zaburzona
D. zaburzonego
zaburzonego
zaburzonego
zaburzonego
zaburzonej
C. zaburzonemu
zaburzonemu
zaburzonemu
zaburzonemu
zaburzonej
B. zaburzonego
zaburzonego
zaburzony
zaburzone
zaburzoną
N. zaburzonym
zaburzonym
zaburzonym
zaburzonym
zaburzoną
Ms. zaburzonym
zaburzonym
zaburzonym
zaburzonym
zaburzonej
liczba mnoga
p1 m1 ndepr m1 depr pozostałe
M. zaburzeni
zaburzeni
zaburzone
zaburzone
D. zaburzonych
zaburzonych
zaburzonych
zaburzonych
C. zaburzonym
zaburzonym
zaburzonym
zaburzonym
B. zaburzonych
zaburzonych
zaburzonych
zaburzone
N. zaburzonymi
zaburzonymi
zaburzonymi
zaburzonymi
Ms. zaburzonych
zaburzonych
zaburzonych
zaburzonych

odpowiednik aspektowy: zaburzać

Definicja

spowodować, że coś przestało normalnie przebiegać lub funkcjonować

Kwalifikacja tematyczna

KATEGORIE FIZYCZNE Cechy i właściwości materii jakość i intensywność

Cytaty

Fatalne warunki terenowe zaburzyły grę obu drużyn.

źródło: NKJP: (Żuk): Po kardynalnych błędach, Gazeta Krakowska, 2003-03-03

[...] transmitowany przez nią sygnał był ledwo zrozumiały, zaburzony, niepewny.

źródło: NKJP: Elżbieta Hajnicz: (bez tytułu), 1999

Ma swoją wewnętrzną logikę, którą jednak łatwo zaburzyć.

źródło: NKJP: Joanna Podgórska: Betonowe położnictwo, Polityka nr 2527, 2005

Sekcja zwłok jednoznacznie wykazała, że przyczyną zgonu było wypicie zbyt dużej ilości wody, które zaburzyło równowagę elektrolitów w organizmie.

źródło: NKJP: Andrzej Chróścicki: Teoria a praktyka (1), Gazeta Ubezpieczeniowa, 2010-01-12

Składnia

bez ograniczeń + zaburzyć +
CO
Data ostatniej modyfikacji: 08.04.2018
Copyright© Instytut Języka Polskiego PAN
Open toolbar

Menu dostępności

  • Powiększ tekst

  • Zmniejsz tekst

  • Wysoki kontrast

  • Resetuj