Chronologizacja
Odmiana
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: n2
liczba pojedyncza | liczba mnoga | ||
---|---|---|---|
M. | zarozumialstwo |
zarozumialstwa |
|
D. | zarozumialstwa |
zarozumialstw |
|
C. | zarozumialstwu |
zarozumialstwom |
|
B. | zarozumialstwo |
zarozumialstwa |
|
N. | zarozumialstwem |
zarozumialstwami |
|
Ms. | zarozumialstwie |
zarozumialstwach |
|
W. | zarozumialstwo |
zarozumialstwa |
Inne uwagi
Zwykle lp
Pochodzenie
Od: zarozumiały; zob. rozum
Definicja
Kwalifikacja tematyczna
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA Usposobienie człowieka cechy charakteru, temperamentu, zdolności i umiejętności
Relacje znaczeniowe
synonimy: | pycha I, pyszność, wyniosłość, zarozumiałość | |
antonimy: | skromność |
Połączenia
- pycha i zarozumialstwo
- przejaw zarozumialstwa
Cytaty
Nie ma co [...] wpadać w zarozumialstwo. Nie jesteśmy lepsi ani bardziej cywilizowani od Węgrów, Chorwatów czy Serbów. źródło: NKJP: Ernest Skalski: Sami swoi we własnym domu, Gazeta Wyborcza, 1993-10-02 |
|
- Ma pan obawy, obejmując to stanowisko? źródło: NKJP: Jesteśmy żołnierzami w służbie sztuki, Dziennik Polski, 2003-08-30 |
|
Myślę, że taki stosunek wynika z naszego zarozumialstwa. Jesteśmy dumni z własnych osiągnięć, szczycimy się nimi, mówimy więc o nich, że są prymitywni. źródło: NKJP: Wiktor Osiatyński: Zrozumieć świat: rozmowy z uczonymi 25 lat później, 2009 |
|
Może, chcąc osiągnąć coś w sporcie, trzeba być bufonem i epatować pewnością siebie, wręcz zarozumialstwem? źródło: NKJP: Andrzej Grygierczyk: Mówię, co widzę, Trybuna Śląska, 2003-06-16 |
|
I nie przejmowałbym się rosnącym, jak słyszę, zarozumialstwem redakcyjnej młodzieży, bo oni są po prostu dumni z tego, co robią, a że mają z czego - nie dziwota, iż czasem szumi pod tymi czuprynami i koafiurami. źródło: NKJP: Stefan Bratkowski: Wyznanie Donkiszota, Gazeta Wyborcza, 1992-08-06 |
Składnia
![]() |
+ | zarozumialstwo | + |
(KOGO)
|
![]() |
+ | zarozumialstwo | + |
(CZYJE)
|