UKRYJ ODMIANĘ ROZWIŃ WSZYSTKO DRUKUJ

wyjadacz

Chronologizacja

XVI w., SPXVI
Na podstawie indeksu haseł

Odmiana

część mowy: rzeczownik

rodzaj gramatyczny: m1

liczba pojedyncza liczba mnoga
M. wyjadacz
wyjadacze
ndepr
wyjadacze
depr
D. wyjadacza
wyjadaczów
wyjadaczy
C. wyjadaczowi
wyjadaczom
B. wyjadacza
wyjadaczów
wyjadaczy
N. wyjadaczem
wyjadaczami
Ms. wyjadaczu
wyjadaczach
W. wyjadaczu
wyjadacze
ndepr
wyjadacze
depr

Pochodzenie

Od: przedrostkowego czasownika wyjadać; zob. jadać / jeść

Definicja

sprytny człowiek, który ma doświadczenie i biegłość w wykonywaniu czegoś

Kwalifikacja tematyczna

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA Usposobienie człowieka określenia człowieka ze względu na jego usposobienie

Relacje znaczeniowe

synonimy:  rutynista, wyga
antonimy:  frajer

Połączenia

  • ligowy, pojedynczy, stary wyjadacz

Cytaty

Zbierał gołąbki, maślaki, sitarze i kanie. - Pomylił z kanią. Aż dziwne, bo to stary wyjadacz - dziwi się kuzyn.

źródło: NKJP: Monika Panfil: Zielonkawy morderca, 1994-09-15

Czuwanie nad takim kolosem to wyzwanie dla największych nawet wyjadaczy w świecie finansów.

źródło: NKJP: Krzysztof Grzegrzółka: Gracz półostry, Ozon, nr 11, 2005

W Sejmie jest żółtodziobem, ale zdążył namieszać jak stary wyjadacz.

źródło: NKJP: Internet

Jest to pierwsze przykazanie felietonisty. Starzy wyjadacze w tym fachu trzymają się go wiernie i dobrze na tym wychodzą.

źródło: NKJP: Krzysztof Teodor Toeplitz: Mój wybór: rzeczy mniejsze, 1998

Data ostatniej modyfikacji: 08.12.2017
Copyright© Instytut Języka Polskiego PAN
Open toolbar

Menu dostępności

  • Powiększ tekst

  • Zmniejsz tekst

  • Wysoki kontrast

  • Resetuj