UKRYJ ODMIANĘ ROZWIŃ WSZYSTKO DRUKUJ

dziurawić się

Chronologizacja

1638, Kart XVII-XVIII

Pochodzenie

Zob. dziura

1. niszczyć się

Definicja

stawać się dziurawym w jednym lub wielu miejscach

Kwalifikacja tematyczna

KATEGORIE FIZYCZNE Cechy i właściwości materii stan skupienia, trwałość materii

Relacje znaczeniowe

synonimy:  przedziurawiać się
hiperonimy:  niszczyć się

Cytaty

Niestety [spodnie turystyczne] mają dwie wady - szeleszczą i dziurawią się od iskier ogniska.

źródło: NKJP: Internet

Ostatnio ciągle dziurawią mi się dętki.

źródło: Internet: forumrowerowe.org

Popękały nam mocowania wydechu, który się rozszczelnił, osunął i zaczął dmuchać gorącymi spalinami na przewody pneumatyczne. Te przewody pod wpływem temperatury również zaczęły pękać i dziurawić się.

źródło: Internet: dakar.pl

Podczas przygotowania zrazów zwijanych mięso często się dziurawi.

źródło: Internet: kochamwolowine.pl

Odmiana

część mowy: czasownik

aspekt: niedokonany

Tryb oznajmujący

Czas teraźniejszy

liczba pojedyncza liczba mnoga
1 os. dziurawię się
dziurawimy się
2 os. dziurawisz się
dziurawicie się
3 os. dziurawi się
dziurawią się

Czas przeszły

liczba pojedyncza liczba mnoga
m ż n mo -mo
1 os. dziurawiłem się
+(e)m się dziurawił
dziurawiłam się
+(e)m się dziurawiła
dziurawiłom się
+(e)m się dziurawiło
dziurawiliśmy się
+(e)śmy się dziurawili
dziurawiłyśmy się
+(e)śmy się dziurawiły
2 os. dziurawiłeś się
+(e)ś się dziurawił
dziurawiłaś się
+(e)ś się dziurawiła
dziurawiłoś się
+(e)ś się dziurawiło
dziurawiliście się
+(e)ście się dziurawili
dziurawiłyście się
+(e)ście się dziurawiły
3 os. dziurawił się
dziurawiła się
dziurawiło się
dziurawili się
dziurawiły się

bezosobnik: dziurawiono się

Czas przyszły

liczba pojedyncza liczba mnoga
m ż n mo -mo
1 os. będę się dziurawił
będę się dziurawić
będę się dziurawiła
będę się dziurawić
będę się dziurawiło
będę się dziurawić
będziemy się dziurawili
będziemy się dziurawić
będziemy się dziurawiły
będziemy się dziurawić
2 os. będziesz się dziurawił
będziesz się dziurawić
będziesz się dziurawiła
będziesz się dziurawić
będziesz się dziurawiło
będziesz się dziurawić
będziecie się dziurawili
będziecie się dziurawić
będziecie się dziurawiły
będziecie się dziurawić
3 os. będzie się dziurawił
będzie się dziurawić
będzie się dziurawiła
będzie się dziurawić
będzie się dziurawiło
będzie się dziurawić
będą się dziurawili
będą się dziurawić
będą się dziurawiły
będą się dziurawić

Tryb rozkazujący

liczba pojedyncza liczba mnoga
1 os. dziurawmy się
2 os. dziuraw się
dziurawcie się

Tryb warunkowy

liczba pojedyncza liczba mnoga
m ż n mo -mo
1 os. dziurawiłbym się
bym się dziurawił
dziurawiłabym się
bym się dziurawiła
dziurawiłobym się
bym się dziurawiło
dziurawilibyśmy się
byśmy się dziurawili
dziurawiłybyśmy się
byśmy się dziurawiły
2 os. dziurawiłbyś się
byś się dziurawił
dziurawiłabyś się
byś się dziurawiła
dziurawiłobyś się
byś się dziurawiło
dziurawilibyście się
byście się dziurawili
dziurawiłybyście się
byście się dziurawiły
3 os. dziurawiłby się
by się dziurawił
dziurawiłaby się
by się dziurawiła
dziurawiłoby się
by się dziurawiło
dziurawiliby się
by się dziurawili
dziurawiłyby się
by się dziurawiły

bezosobnik: dziurawiono by się

bezokolicznik: dziurawić się

imiesłów przysłówkowy współczesny: dziurawiąc się

gerundium: dziurawienie się

liczba pojedyncza liczba mnoga
M. dziurawienie się
dziurawienia się
D. dziurawienia się
dziurawień się
C. dziurawieniu się
dziurawieniom się
B. dziurawienie się
dziurawienia się
N. dziurawieniem się
dziurawieniami się
Ms. dziurawieniu się
dziurawieniach się
W. dziurawienie się
dziurawienia się

imiesłów przymiotnikowy czynny: dziurawiący się

liczba pojedyncza
m1 m2 m3 n1, n2 ż
M. dziurawiący się
dziurawiący się
dziurawiący się
dziurawiące się
dziurawiąca się
D. dziurawiącego się
dziurawiącego się
dziurawiącego się
dziurawiącego się
dziurawiącej się
C. dziurawiącemu się
dziurawiącemu się
dziurawiącemu się
dziurawiącemu się
dziurawiącej się
B. dziurawiącego się
dziurawiącego się
dziurawiący się
dziurawiące się
dziurawiącą się
N. dziurawiącym się
dziurawiącym się
dziurawiącym się
dziurawiącym się
dziurawiącą się
Ms. dziurawiącym się
dziurawiącym się
dziurawiącym się
dziurawiącym się
dziurawiącej się
liczba mnoga
p1 m1 ndepr m1 depr pozostałe
M. dziurawiący się
dziurawiący się
dziurawiące się
dziurawiące się
D. dziurawiących się
dziurawiących się
dziurawiących się
dziurawiących się
C. dziurawiącym się
dziurawiącym się
dziurawiącym się
dziurawiącym się
B. dziurawiących się
dziurawiących się
dziurawiących się
dziurawiące się
N. dziurawiącymi się
dziurawiącymi się
dziurawiącymi się
dziurawiącymi się
Ms. dziurawiących się
dziurawiących się
dziurawiących się
dziurawiących się

odpowiednik aspektowy: przedziurawić się

Składnia

bez ograniczeń + dziurawić się +
(od CZEGO)

2. u kosmetyczki

Definicja

pot. 
przekłuwać sobie skórę w miejscu, w które wkłada się kolczyk lub inną ozdobę

Kwalifikacja tematyczna

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA FIZYCZNA Pielęgnacja ciała czynności związane z pielęgnacją ciała i ich efekty

Cytaty

Widok dziecka w kolczykach to kwestia gustu [...]. Ładnie to może dziecku być w sukience albo innym wdzianku. Wcale nie potrzeba do tego dziurawić się.

źródło: Internet: poliszmamidzieciole.pl

Po co komuś kolczyk w takim miejscu? To mu tylko będzie przeszkadzać. Po co dziurawić się jak durszlak?

źródło: Internet: e-mlodzi.com/kolczyk-w-dloni-tak-zwany-hand-web

Ile by nie pisać o tym, aby nie dziurawić się samemu, i tak wciąż i wciąż znajdą się nowe „mądre”, to jak gadać do ściany... [...] Takie osoby nie wyobrażają sobie, jakie choróbska można sobie zafundować jednym głupim przekłuciem na własną rękę...

źródło: Internet: forum.szafa.pl

Odmiana

część mowy: czasownik

aspekt: niedokonany

Tryb oznajmujący

Czas teraźniejszy

liczba pojedyncza liczba mnoga
1 os. dziurawię się
dziurawimy się
2 os. dziurawisz się
dziurawicie się
3 os. dziurawi się
dziurawią się

Czas przeszły

liczba pojedyncza liczba mnoga
m ż n mo -mo
1 os. dziurawiłem się
+(e)m się dziurawił
dziurawiłam się
+(e)m się dziurawiła
dziurawiłom się
+(e)m się dziurawiło
dziurawiliśmy się
+(e)śmy się dziurawili
dziurawiłyśmy się
+(e)śmy się dziurawiły
2 os. dziurawiłeś się
+(e)ś się dziurawił
dziurawiłaś się
+(e)ś się dziurawiła
dziurawiłoś się
+(e)ś się dziurawiło
dziurawiliście się
+(e)ście się dziurawili
dziurawiłyście się
+(e)ście się dziurawiły
3 os. dziurawił się
dziurawiła się
dziurawiło się
dziurawili się
dziurawiły się

bezosobnik: dziurawiono się

Czas przyszły

liczba pojedyncza liczba mnoga
m ż n mo -mo
1 os. będę się dziurawił
będę się dziurawić
będę się dziurawiła
będę się dziurawić
będę się dziurawiło
będę się dziurawić
będziemy się dziurawili
będziemy się dziurawić
będziemy się dziurawiły
będziemy się dziurawić
2 os. będziesz się dziurawił
będziesz się dziurawić
będziesz się dziurawiła
będziesz się dziurawić
będziesz się dziurawiło
będziesz się dziurawić
będziecie się dziurawili
będziecie się dziurawić
będziecie się dziurawiły
będziecie się dziurawić
3 os. będzie się dziurawił
będzie się dziurawić
będzie się dziurawiła
będzie się dziurawić
będzie się dziurawiło
będzie się dziurawić
będą się dziurawili
będą się dziurawić
będą się dziurawiły
będą się dziurawić

Tryb rozkazujący

liczba pojedyncza liczba mnoga
1 os. dziurawmy się
2 os. dziuraw się
dziurawcie się

Tryb warunkowy

liczba pojedyncza liczba mnoga
m ż n mo -mo
1 os. dziurawiłbym się
bym się dziurawił
dziurawiłabym się
bym się dziurawiła
dziurawiłobym się
bym się dziurawiło
dziurawilibyśmy się
byśmy się dziurawili
dziurawiłybyśmy się
byśmy się dziurawiły
2 os. dziurawiłbyś się
byś się dziurawił
dziurawiłabyś się
byś się dziurawiła
dziurawiłobyś się
byś się dziurawiło
dziurawilibyście się
byście się dziurawili
dziurawiłybyście się
byście się dziurawiły
3 os. dziurawiłby się
by się dziurawił
dziurawiłaby się
by się dziurawiła
dziurawiłoby się
by się dziurawiło
dziurawiliby się
by się dziurawili
dziurawiłyby się
by się dziurawiły

bezosobnik: dziurawiono by się

bezokolicznik: dziurawić się

imiesłów przysłówkowy współczesny: dziurawiąc się

gerundium: dziurawienie się

liczba pojedyncza liczba mnoga
M. dziurawienie się
dziurawienia się
D. dziurawienia się
dziurawień się
C. dziurawieniu się
dziurawieniom się
B. dziurawienie się
dziurawienia się
N. dziurawieniem się
dziurawieniami się
Ms. dziurawieniu się
dziurawieniach się
W. dziurawienie się
dziurawienia się

imiesłów przymiotnikowy czynny: dziurawiący się

liczba pojedyncza
m1 m2 m3 n1, n2 ż
M. dziurawiący się
dziurawiący się
dziurawiący się
dziurawiące się
dziurawiąca się
D. dziurawiącego się
dziurawiącego się
dziurawiącego się
dziurawiącego się
dziurawiącej się
C. dziurawiącemu się
dziurawiącemu się
dziurawiącemu się
dziurawiącemu się
dziurawiącej się
B. dziurawiącego się
dziurawiącego się
dziurawiący się
dziurawiące się
dziurawiącą się
N. dziurawiącym się
dziurawiącym się
dziurawiącym się
dziurawiącym się
dziurawiącą się
Ms. dziurawiącym się
dziurawiącym się
dziurawiącym się
dziurawiącym się
dziurawiącej się
liczba mnoga
p1 m1 ndepr m1 depr pozostałe
M. dziurawiący się
dziurawiący się
dziurawiące się
dziurawiące się
D. dziurawiących się
dziurawiących się
dziurawiących się
dziurawiących się
C. dziurawiącym się
dziurawiącym się
dziurawiącym się
dziurawiącym się
B. dziurawiących się
dziurawiących się
dziurawiących się
dziurawiące się
N. dziurawiącymi się
dziurawiącymi się
dziurawiącymi się
dziurawiącymi się
Ms. dziurawiących się
dziurawiących się
dziurawiących się
dziurawiących się
Data ostatniej modyfikacji: 29.10.2015
Copyright© Instytut Języka Polskiego PAN
Open toolbar

Menu dostępności

  • Powiększ tekst

  • Zmniejsz tekst

  • Wysoki kontrast

  • Resetuj