- Co się stało? - spytał. - Nic, nic - zaszeptała. - Jest dobrze...
źródło: NKJP: Maria Nurowska: Panny i wdowy. Czyściec, 1993
- Dolores, co chciałaś zrobić? - Powiedziałam cicho: - Nic, nic, Diego, nie byłabym się zabiła, tam jeszcze został kawałek do krawędzi, uważałam przecież.
źródło: NKJP: Jacek Bocheński: Tabu, 1965
- Jak uważasz. Ale ja widzę, że ty niespokojna. Co z panem Michałem? - Nic, nic, ojciec dogląda zwózki zboża.
źródło: NKJP: Tadeusz Konwicki: Bohiń, 1992
Odmiana
część mowy: komentarz metatekstowy
podklasa: dopowiedzenie
Składnia
nic nic
ograniczenia zakresu użycia:
nie: po Zd. rozk., optat.
szyk: zewnętrzny: stały: postpozycja względem obligatoryjnego kontekstu - wypowiedzi współrozmówcy; antepozycja względem nieobligatoryjnego kontekstu bagatelizującego bądź tłumaczącego to, co zostało wcześniej powiedziane