UKRYJ ODMIANĘ ROZWIŃ WSZYSTKO DRUKUJ

kicia

Chronologizacja

1 połowa XVIII w., Kart XVII-XVIII

Odmiana

część mowy: rzeczownik

rodzaj gramatyczny: ż

liczba pojedyncza liczba mnoga
M. kicia
kicie
D. kici
kici
neut
kić
char
C. kici
kiciom
B. kicię
kicie
N. kicią
kiciami
Ms. kici
kiciach
W. kiciu
kicie

Pochodzenie

Od: zawołania na kota - kici kici. Wyraz pochodzenia dźwiękonaśladowczego.

Definicja

pot. 
ekspresywnie o kocie

Kwalifikacja tematyczna

CZŁOWIEK I PRZYRODA Świat zwierząt zwierzęta domowe i hodowlane

Relacje znaczeniowe

synonimy:  kiciunia, kiciuś, kociak, kocina, kocisko, kot, kotek, koteł
hiperonimy:  zwierzę

Cytaty

Tylko kicia szalała po mieszkaniu jak wściekła, sierść jej zaczęła wychodzić i unosiła się kępami po mieszkaniu [...].

źródło: NKJP: Janusz Głowacki: Rose Café i inne opowieści, 1997

Pod koniec lat 70. moja siostra przyniosła do domu śliczną koteczkę. Sprawa była uzgodniona z rodzicami i wszyscy oczekiwali kici. Dziś wiem, że była czarną szylkretką, wtedy mówiłam, że jest czarna z rudymi i kremowymi przebłyskami. Nazwałam ją Mika.

źródło: NKJP: Agnieszka Łodzińska: Fundacja FELIS, 2006-05

– Nie dałam ci jeść? Biedna kicia – Ewa rzuciła się do zapasu puszek. – Niedobra ze mnie pani.

źródło: NKJP: Joanna Szymczyk: Ewa i złoty kot, 2004

Nieszczęśliwa koteczka żyła na jednym z osiedli między trzema blokami. Jej okrutny właściciel wyrzucił kotkę. Od jakiegoś czasu spała więc na siedząco pod samochodami i bardzo się rozchorowała. Od dwóch tygodni usiłowaliśmy kicię złapać, ale była zbyt czujna.

źródło: NKJP: Przygarnij zwierzaka, Dziennik Polski, 2008-04-24

Data ostatniej modyfikacji: 21.03.2017
Copyright© Instytut Języka Polskiego PAN
Open toolbar

Menu dostępności

  • Powiększ tekst

  • Zmniejsz tekst

  • Wysoki kontrast

  • Resetuj