pot.
nadawca wie, że to, o czym mowa, ma daną cechę w małym stopniu, ale decyduje się powiedzieć, że ją ma
|
Z tekstu wynika, że facet nie za bardzo zna warunki panujące na Morzu Arktycznym.
źródło: NKJP: Marek Kamiński, Wojciech Moskal, Sławomir Swerpel: Nie tylko biegun, 1996
|
|
[...] zaproponowano mi, żebym poszedł po nauki do studia teatralnego Iwo Galla, który nie za bardzo chciał mnie przyjąć.
źródło: NKJP: Nina Terentiew: Zwierzenia kontrolowane, 2004
|
|
Przyznam szczerze, że nie za bardzo umiałem mu to wytłumaczyć, a jestem dopiero początkującym samoukiem-informatykiem.
źródło: NKJP: Pytania i odpowiedzi, Enter, 2004
|
|
Zapewne było to jego pierwsze spotkanie z człowiekiem i nie za bardzo wiedział, co się w takich wypadkach robi.
źródło: NKJP: Adam Wajrak: Jak młode liski Wajraka spotkały, Gazeta Wyborcza,1997-08-27
|
część mowy: operator metapredykatywny
podklasa: operator gradacji
nie za bardzo _
Cz., Przym. st. równy - stany umysłu i woli, cechy podlegające stopniowaniu |
szyk: wewnętrzny: stały
zewnętrzny:stały: antepozycja |
Data ostatniej modyfikacji: 29.01.2019
Copyright© Instytut Języka Polskiego PAN