UKRYJ ODMIANĘ ROZWIŃ WSZYSTKO DRUKUJ

dziuńka

Chronologizacja

1999, NKJP

Odmiana

część mowy: rzeczownik

rodzaj gramatyczny: ż

liczba pojedyncza liczba mnoga
M. dziuńka
dziuńki
D. dziuńki
dziuniek
C. dziuńce
dziuńkom
B. dziuńkę
dziuńki
N. dziuńką
dziuńkami
Ms. dziuńce
dziuńkach
W. dziuńko
dziuńki

Pochodzenie

Zob. dziunia

Definicja

pot. 
ekspresywnie o młodej atrakcyjnej kobiecie

Kwalifikacja tematyczna

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA FIZYCZNA Określenia fizyczności człowieka wygląd

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA FIZYCZNA Określenia fizyczności człowieka płeć

Relacje znaczeniowe

synonimy:  dzidzia, dziunia, dżaga, foczka, foka, lacha, laska, lufa
hiperonimy:  dziewczyna, kobieta

Cytaty

Przychodzi taka dziuńka cała w botoksie, staje i robi pozy.

źródło: Internet: rozrywka.dziennik.pl/plotki

Bo było tak: kiedy już wypili nam całą wódkę i zjedli całą kiełbasę, to przyjechała telewizja polska z Nowego Jorku. I z nimi była taka kotka w kapeluszu typu „Halo wakacje!”, „Lato z Dwójką”, taka dziuńka.

źródło: NKJP: Bartłomiej Dobroczyński: Orkiestra Klubu Pomocnych Serc, czyli Monolog wodospad Jurka Owsiaka, 1999

Data ostatniej modyfikacji: 27.06.2016
Copyright© Instytut Języka Polskiego PAN
Open toolbar

Menu dostępności

  • Powiększ tekst

  • Zmniejsz tekst

  • Wysoki kontrast

  • Resetuj