UKRYJ ODMIANĘ ROZWIŃ WSZYSTKO DRUKUJ

wodnica

Chronologizacja

XVI w., SPXVI
Na podstawie indeksu haseł.

Pochodzenie

Zob. woda

1. w folklorze

Definicja

etn. 
występująca w wierzeniach słowiańskich kobieta demon będąca pośmiertnym wcieleniem młodej dziewczyny, która się utopiła, zamieszkująca zbiorniki wodne, do których wabi mężczyzn, by ich także utopić

Kwalifikacja tematyczna

CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE Tradycja wierzenia i przesądy

Relacje znaczeniowe

synonimy:  topielica
hiperonimy:  demon

Cytaty

Wodnice i rusałki lubiły przeglądać się w wodzie, czesząc zielone włosy...

źródło: NKJP: Ewa Cechnicka: Znak Anny, 1997

Utopcy, bagienniki, strzygi, wodnice, rusałki, wodniki - wszyscy wynurzą się z wody i pofruną nad jej taflę.

źródło: NKJP: Jolanta Ciosek: Sobota 25 VI, Dziennik Polski, 2005-06-20

Siedząca na kamieniu dziewczyna wyglądała jak wodnica. Mokra koszula oblepiała jej ciało, nogi podwinęła pod siebie, głowę miała przechyloną w bok, a warkocz zwieszał się luźno nad nurtem.

źródło: NKJP: Iwona Surmik: Ostatni smok, 2005

Odmiana

część mowy: rzeczownik

rodzaj gramatyczny: ż

liczba pojedyncza liczba mnoga
M. wodnica
wodnice
D. wodnicy
wodnic
C. wodnicy
wodnicom
B. wodnicę
wodnice
N. wodnicą
wodnicami
Ms. wodnicy
wodnicach
W. wodnico
wodnice

2. w żeglarstwie

Definicja

żegl. 
linia biegnąca wzdłuż kadłuba statku wyznaczająca poziom spokojnej wody przy określonym zanurzeniu danej jednostki pływającej

Kwalifikacja tematyczna

CZŁOWIEK I TECHNIKA Transport transport wodny

Relacje znaczeniowe

synonimy:  linia wodna

Cytaty

Wodnicę maksymalnego zanurzenia określa się w sposób zgodny z przepisami dotyczącymi minimalnej wolnej burty i minimalnego prześwitu bezpiecznego.

źródło: Internet: szczecin. uzs.gov.pl

Innymi nowinkami wprowadzonymi do żeglarstwa regatowego [...] są również: grot o bardzo dużej strzałce liku tylnego [...], kadłub z wodnicą równą długości całkowitej jachtu, kil z zawieszoną na jego końcu bulbą.

źródło: NKJP: Internet

Noc. Wychodzę na pokład. Tężejący od wieczora wiatr osiąga siłę sztormu. Jacht zamiata rufą wodę, która zdaje się kłócić z obłością jego wodnicy.

źródło: NKJP: Andrzej Urbańczyk: Dziękuję ci, Pacyfiku!, 1985

Odmiana

część mowy: rzeczownik

rodzaj gramatyczny: ż

liczba pojedyncza liczba mnoga
M. wodnica
wodnice
D. wodnicy
wodnic
C. wodnicy
wodnicom
B. wodnicę
wodnice
N. wodnicą
wodnicami
Ms. wodnicy
wodnicach
W. wodnico
wodnice

Inne uwagi

Zwykle lp

Data ostatniej modyfikacji: 05.06.2018
Copyright© Instytut Języka Polskiego PAN
Open toolbar

Menu dostępności

  • Powiększ tekst

  • Zmniejsz tekst

  • Wysoki kontrast

  • Resetuj