UKRYJ ODMIANĘ ROZWIŃ WSZYSTKO DRUKUJ

adiustator

Chronologizacja

1951, SJPDor

Odmiana

część mowy: rzeczownik

rodzaj gramatyczny: m1

liczba pojedyncza liczba mnoga
M. adiustator
adiustatorzy
ndepr
adiustatory
depr
D. adiustatora
adiustatorów
C. adiustatorowi
adiustatorom
B. adiustatora
adiustatorów
N. adiustatorem
adiustatorami
Ms. adiustatorze
adiustatorach
W. adiustatorze
adiustatorzy
ndepr
adiustatory
depr

Pochodzenie

Od: adiustować

Definicja

edytor. 
osoba, która dokonuje adiustacji tekstu - przygotowuje tekst do druku pod względem stylistycznym, ortograficznym i graficznym

Kwalifikacja tematyczna

CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE Środki masowego przekazu wydawnictwa

Połączenia

  • adiustator tekstów
  • redaktor i adiustator

Cytaty

Pewnego dnia natrafił w dzienniku „Daily Telegraph” na anons redakcji poszukującej adiustatora tekstów, zgłosił się i został przyjęty.

źródło: NKJP: Wielki skandal w Scotland Yardzie, Dziennik Polski, 2003-09-13

[...] każda książka jest współcześnie, niczym ryba, zmuszona przeciskać się poprzez obstawę redaktorów, adiustatorów, korektorów, wreszcie - planów [...]

źródło: NKJP: Kazimierz Wyka: Rzecz wyobraźni, 1959

[...] gdybym był adiustatorem blogu Sonika, nie przepuściłbym mu formy „będą potrafili zająć się” zamiast „potrafią zająć się”, zmieniłbym duże T na małe w Tirach (chodzi o samochody), wstawiłbym tu i ówdzie pominięty przecinek.

źródło: NKJP: (MW): Świeże jaja to potęga, Dziennik Polski, 2006-11-14

Składnia

bez ograniczeń + adiustator +
(CZEGO)
Data ostatniej modyfikacji: 24.09.2015
Copyright© Instytut Języka Polskiego PAN
Open toolbar

Menu dostępności

  • Powiększ tekst

  • Zmniejsz tekst

  • Wysoki kontrast

  • Resetuj