Odmiana
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m1
| liczba pojedyncza | liczba mnoga | ||
|---|---|---|---|
| M. | absurdysta |
absurdyści |
ndepr |
| absurdysty |
depr | ||
| D. | absurdysty |
absurdystów |
|
| C. | absurdyście |
absurdystom |
|
| B. | absurdystę |
absurdystów |
|
| N. | absurdystą |
absurdystami |
|
| Ms. | absurdyście |
absurdystach |
|
| W. | absurdysto |
absurdyści |
ndepr |
| absurdysty |
depr |
Pochodzenie
ang. absurdist
1. w myśleniu
Definicja
Kwalifikacja tematyczna
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA Ocena i wartościowanie wola, postawy, nastawienie człowieka wobec świata i życia
Cytaty
|
[...] absurdysta nie wierzy w dobrotliwego Boga, z którego woli panuje ponadrozumowa harmonia między rozumnym człowiekiem a bezrozumnym światem; zatem postrzeganie, które wywoływało ekstazę u wierzącego, dla absurdysty jest źródłem strachu lub niesmaku bądź obu tych odczuć jednocześnie. źródło: Pamiętnik Literacki, 1979 (books.google.pl) |
|
|
Udowodnił [...], że pojęcie absolutu, w sensie przyjętym przez egzystencjalistów i absurdystów, to w rzeczywistości jedynie filozoficzny koncept. źródło: Jan Ciechowicz, Zbigniew Majchrowski: Od Shakespeare'a do Szekspira, 1993 |
2. w literaturze
Definicja
Kwalifikacja tematyczna
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA Działalność artystyczna człowieka prądy, kierunki i kategorie artystyczne
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA Działalność artystyczna człowieka literatura
Cytaty
|
To, że Hrabal zaczynał jako absurdysta, dało mu twardy grunt do opisu świata pociągów i ludzi pod specjalnym nadzorem. Rejestracja nieuchwytnego, lecz wszystko przenikającego absurdu, stanowiącego realność realnego socjalizmu, miała się stać jego powołaniem. źródło: NKJP: Jan Gondowicz: Kim jest Hrabal?, Gazeta Wyborcza, 1994-03-23 |
|
|
Więc Mrożek to nie absurdysta, nie autor dwudziestowiecznej groteski, czy jak jeszcze jest nazywany w podręcznikach. Raczej bardzo fachowy praktyk starego gatunku komedii i humour noir. źródło: NKJP: Małgorzata Dziewulska, Inna obecność, 2009 |
|
|
Jest mistrzem dramaturgii psychologicznej, nieco staroświeckiej, nie przyjmującej do wiadomości wynalazków absurdystów, brutalistów, postmodernistów. Czerpie z tradycji wysokiej komedii konwersacyjnej, błyskotliwym dialogiem „odśmiesza” nadmiar napięcia lub sentymentu. źródło: NKJP: Jacek Sieradzki: Bezradna kruchość, Polityka, 2001-05-19 |
|
|
Autorka koncentruje się na opowiadaniach rosyjskiego pisarza absurdysty i satyryka [...]. źródło: Przegląd Rusycystyczny, 2008 (books.google.pl) |